Aanvalluh

17-12-2011

Zaterdag 10 december, kwart over tien. Op het hoofdveld van de s.v. Grol worden door de jongens van F1 zeer gedreven en serieus oefeningen afgewerkt ter voorbereiding op de wedstrijd van vanmorgen. Tikken, combineren, schieten, rekken, strekken en lopen. Het ziet er allemaal heel professioneel uit. Trainer/ leider John Ligtenberg: ‘Dat is ook de bedoeling. Het is de toekomst van de Grol!’ De tegenstander van vandaag laat nog even op zich wachten, maar een paar minuten voor aanvang wedstrijd komt de selectie van Longa uit de catacomben. Sommige spelers van de Grol stoppen acuut met waar ze mee bezig zijn en nemen de Longa jongens goed in zich op. Bomen van kerels en het zal een beste kluif worden om daar van te winnen.

Het team van Longa is even normaal als bijzonder. Normaal, omdat het jongens zijn die met elkaar voetballen en naast presteren vooral plezier willen hebben in het spelletje. Bijzonder, omdat het jongens zijn met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Bij Longa krijgen ze de kans om daar vooral geen last van te hoeven hebben en heerlijk te kunnen voetballen, net als alle jeugdige volksstammen.

Al ruim 25 jaar organiseert de KNVB competities voor mensen met een beperking en in het zogenaamde Masterplan jeugdvoetbal uit 2001 is het G-voetbal één van de speerpunten. Het belang is helder en gelukkig is dit besef bij steeds meer verenigingen doorgedrongen. Er zijn steeds meer clubs met een G-team en sinds 2005 is er een competitie waarin jeugdspelers van zes tot en met zestien tegen elkaar spelen. Zie ook het volgende bericht over de plannen binnen de sv Grol over het G-voetbal: G-voetbal bij de sv Grol.

Op het hoofdveld van de s.v. Grol neemt de spanning intussen toe. De spelers willen lekker voetballen, maar vooral toch ook winnen. De spelers van Grol staan opgesteld en Longa trakteert het publiek eerst nog even op een opzwepende yell en dan zijn ook die jongens er helemaal klaar voor. Al na een paar minuten scoort Grol en de coach van Longa weet wel hoe dat komt. ‘Jongens, opschuiven! Het veld is veel te groot.’ Deze hint is voor de spelers helder en ze gaan wat compacter voetballen. Het mooie van Longa is dat er naast de coach langs de lijn, ook een heel team met coaches binnen de lijnen loopt. De spelers maken elkaar met krachtige stem en recht voor zijn raap duidelijk wat ze van elkaar en van elkaars voetbalkwaliteiten vinden. Het werkt en het gaat gelijk op. Halverwege de tweede helft is het door een prachtig doelpunt van Longa 3 – 3.

Even is er lichte paniek als de doelman van Longa naar zijn hand grijpt, tegen het canvas gaat en schreeuwt om verzorging. Die krijgt hij en niet alleen van de leider, maar ook van de spelers die massaal komen informeren hoe het is. Het werkt en ze krijgen hem met een psychologische peptalk weer overeind. De ploegen zijn echt aan elkaar gewaagd en maken gebruik van eigen kracht: techniek bij Grol en fysieke kracht bij Longa. Uiteindelijk zegeviert de techniek en Grol wint deze mooie wedstrijd met 4 – 3.
Na afloop is er penalty schieten en dat is een attractie op zich. Zeker als één van de spelers van Longa de bal klaar legt op de stip, een aanloop neemt van 25 meter en het leer met een snelheid van ruim 200 kilometer achter de Grol doelman torpedeert. Één keer knipperen met de ogen is alles wat de goalie kan doen.


Grol F-1 in actie tegen het G-team uit Lichtenvoorde

De Grol-coaches John Ligtenberg en Robert Wellink zijn meer dan tevreden over de wedstrijd en over dat wat ze gezien hebben: ‘Het enthousiasme en de inzet van beide ploegen is prachtig en dat geeft onszelf ook een hoop plezier.’

Ook Theo Engelbarts van Longa is meer dan tevreden en kijkt terug op een heerlijke pot voetbal. Hij is, naast de leiders, nauw betrokken bij de G-jeugd van Longa en één van de animators. Theo: ‘Zo’n wedstrijd in de buurt is een genot en dat is zichtbaar bij de spelers. Ze kunnen laten zien dat ze erbij horen en dat ze kunnen spelen, maar ook dat ze uitgespeeld kunnen worden en dus kunnen verliezen. Dit team is waardevol binnen de vereniging en we zijn er trots op. De jongens trainen doordeweeks op de woensdagavond en spelen om de paar weken de competitie en treffen dan ploegen uit Apeldoorn en Enschede. De zaterdagen tussen de competitiedagen proberen we in te vullen met vriendschappelijke wedstrijden, zoals die van vandaag. Prachtig!!’
Het enthousiasme van Theo is grenzeloos en dat is precies wat het G-voetbal nodig heeft en ook verdient. Je kunt er verder van alles en nog wat over vertellen en schrijven, maar één wedstrijd kijken zoals die van vandaag en je bent verkocht.

G-voetbal staat op de kaart en iedere vereniging heeft vanuit morele plicht, maar meer nog vanuit medemenselijkheid de opdracht hier mee aan de slag te gaan.