21-02-2017
Korte Anneliese
Eindelijk was het zover. Nadat er vorige week nog een algehele afgelasting was, konden we dan eindelijk vol aan de bak met ons geweldig team JO11-1. Zaterdag 18 februari konden onze jongens op een zonovergoten sportpark Den Elshof laten waar ze aan het eind van het vorig jaar ( ongeslagen najaarskampioen ) mee geëindigd waren. En dat was elke week maar weer wedstrijden winnen met het gezamenlijke team. Team,…..ja inderdaad een topteam.
Nadat de voorjaarscompetitie indeling bekend werd, bleek dat het voorjaar een soort Champions league zou worden met enkel louter topteams.
Afgelopen zaterdag was DZC JO11-1 uit Doetinchem te gast in ons mooie Grolle. Onze eigen svgrolvoetbalvechtmachine had er al de hele week naar toegeleefd. Fel getraind zoals altijd met de focus op de zaterdag. Onze toppers waren allen dik op tijd en voordat de leiders goed en wel de ranja hadden ingeschonken waren de onzen al omgekleed……
Trainer Nando begon aan de wedstrijdbespreking en het was muisstil. De spanning werd opgebouwd. Vragenderwijs vroeg Nando naar een aantal belangrijke kerntaken die nodig zijn om de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Daar waar in het begin van het seizoen nog veel de stilte viel bij dergelijke doelgerichte vragen, moest hij ze nu complimenteren met hun beleving. Allemaal goede opmerkingen kwamen naar voren zoals snel kunnen omschakelen bij balverlies, hoog druk zetten , bal voor de stuit pakken, kort dekken etc.…….
Een goede warming-up werd opgevolgd door een puike wedstrijd vanaf seconde 1. !!!
Al naar een paarminuten was het raak. Meestal is het eerst ff de spreekwoordelijke kat uut de boom kieken, maar daar is bij ons team nooit geen sprake van. Ze vlogen er direct op. Floris kreeg de bal achter van Lars strak aangespeeld en gevolg was een snelle sprint richting de goal was het gevolg hij sneed naar binnen en haalde verwoestend uit in de 7e minuut. Pats. 1-0.
Vervolgens ging onze svgrolvoetbalvechtmachine weer op naar de volgende goal. na een paar zeldzame speldenprikjes was het na 10 minuten wederom weer raak. De zojuist ingevallen aanvaller Noah zette veel druk en kreeg de bal via een mooie assist van Davy op links en prikte de bal subtiel in het netje. Pats 2-0.
Dat ging snel dachten de onzen en DZC was zichtbaar geschrokken door ons felle spel. Ze deden er een tandje bij en kwamen met de aansluitingstreffer net voor rust. 2-1.
Rust….. en daar werd de boel weer even wakker geschud door de leiding. De ranja werd door allen in stilte genuttigd, en Nando vertelde de jongens waar ze op moesten letten en daar waar de mogelijkheden lagen.
De tweede helft was nauwelijks begonnen en daar ging Floris weer. Pats. 3-1. Wat een snelheid heeft hij. En mooi om te zien. Er werd mooi gevoetbald maar de bal wilde in de tweede helft maar moeilijk in. We hadden niet alleen te maken met een tegenstander, maar de paal en lat stond ons meer dan drie maal in de weg. Niet getreurd, immers als je lekker blijft aanvallen komt het doelpunt vanzelf. En in de 46 minuut was het opnieuw raak na een mooie slalom op het middenveld gaf onze aanvoerder Wout een mooie pass op Davy. Deze laatstgenoemde bleef het overzicht houden en gaf de bal een mooie curve mee en draaide deze mooi in de hoek. Pats. 4-1.
De wedstrijd was gespeeld. Tenminste dat dachten we…. Maar de onzen gingen nog even voluit om een nog mooiere uitslag neer te zetten. Het slotakkoord was voor Twan. Hij kreeg een strakke bal van Lars aangespeeld en draaide direct open en bedacht zich niet en ramde de bal hoog het net in. Pats 5-1. Einduitslag.
Wat een mooie opening van het voorjaarsbalkampioenenbal zullen we maar zeggen. We gaan het zien waar dit gaat eindigen….Maar als We onze voorzitter ( voorspelling uit de nieuwjaarstoespraak) moeten geloven dan gaat er wederom iets moois ontstaan……
En dan nog ff de kersen op de SPREEKWOORDELIJKE taart. Eerst op de zaterdag in een zonovergoten fantastische wedstrijd op de mat leggen; voor onze jongens is bij wijze van spreken iedere dag er een om lekker te voetballen.
En dus…..op Zondag 19 februari op naar Stadtlohn. We hadden een half jaar geleden al toegezegd om daar deel te nemen aan een mooi zaalvoetbaltoernooi. Belofte is belofte, en dus vroeg op voor onze toppers en leiders. Die leiders hebben het er maar wat graag voor over om deze svgrolvoetbalvechtmachine te begeleiden als het om voetbal gaat. Zondag of geen zondag. De jongens hebben normaal gesproken op de zaterdagavond wie is de mol op de tv, maar deze keer optied noar bedde. Fit zijn de volgende ochtend. En dat waren ze. Of ze nu op het veld staan of een toernooi in de zaal,…maakt hen niets uit. En ze gingen ervoor. Bij aankomst werden we allervriendelijkst begroet door inmiddels een aantal bekende gezichten van SuS Stadtlohn. Het moet gezegd… tot in de puntjes verzorgt. De kaffee mit kuchen stond al klaar. Maar dit jaar waren we vast en zeker van plan om de cup mee naar Grolle te nemen. En zo geschiedde….
De poulefase werd goed afgewerkt om vervolgens Sus Stadtlohn, VFL Alstätte, JSG Lünten/Ammeloe en als laatste SF Greas opzij te zetten. Eerst in de poule. Halve finale…. Tegen Union Wessum werd het 4-0 in negen minuten!!!!!. Nadat in de andere halve finale de aartsrivalen van net over de grens SpVgg Vreden tegen Stadtlohn een gevecht werd in de breedste zin des woords ( zeg maar ouderwets Grol – Longa) en Stadtlohn uiteindelijk aan het langste eind trok, moesten we het opnieuw opnemen tegen onze pouletegenstander. De oosterburen wilden zich niet zomaar gewonnen geven op hun eigen toernooi en hun kampfgeist kwam boven. Maar de onzen gingen vol aan de bak. Maar de bal wilde er niet in. 0-0 in de finale en dus penalty’s… tja tegen Duitsers.
Ik kan u zeggen….zenuwslopend !!!! en dan druk ik me nog voorzichtig uit. Uiteindelijk 3-2 Winst voor Grol. Toernooiwinst!!! Een waardige opvolger van Schalke’04 onder 11 van de editie 2016.
Genieten was het. Wat een topweekend vol voetbal.
En het bleef nog lang onrustig in het Grolse………
