Voor een hapje tussendoor.... Snackbar Floor

04-12-2020

Afgelopen weken hebben we artikelen uit clubblad nummer 3 gepresenteerd via onze website en social media kanalen. Vandaag de laatste bijdrage uit clubblad nummer 3. En niet de minste. Een interview met één van de meest trouwe sponsoren van Grol: Peter en Anita Koppelman van Snackbar Floor.

Bron: Clubblad - Jaargang 40 - 2020 - Nummer 3

Door: Rik Gockel

Achtendertig jaar geleden, precies gezegd op 21 oktober 1982, nam Peter Koppelman (61 jaar) snackbar Floor over van Wil Rouwmaat. In de jaren ’80 vlogen grote, ongezonde vetblokken in de frituur en kwamen tot diep in de nacht eters over de vloer. “Klanten, met een flinke slok op, konden vanuit Bar Pondarosa binnendoor lopen en bij ons wat bestellen. Dat zorgde voor een hoop gezelligheid en gedram. Die tijd is niet meer en komt ook nooit meer terug”, zeggen Peter en Anita Koppelman.

De overheid bemoeit zich steeds vaker met onze leefstijl. Roken, gokken en drinken zijn al aan banden gelegd. Ook op gebied van eten zien we dat de betutteling toeneemt. Welke invloed heeft dat op jullie bedrijfsvoering?

“Onze branche speelt daar op in. We gebruiken tegenwoordig gezonder frituurvet, maken de snacks minder vet. En we bieden meer vegetarische snacks aan. We verwachten niet dat een snackbar eetverboden krijgt opgelegd. Een lekkere snack zal altijd wel blijven.”

Jullie hebben 10 jaar lang een busstation voor de deur gehad. Nu is de Boompjeswal heringericht en heeft het haar oorspronkelijke functie en uitstraling teruggekregen. Missen jullie het busstation?

“Nee, absoluut niet. In die tijd werd bij slecht weer onze snackbar regelmatig gebruikt als een veredelde wachtruimte. Dan stonden ze bij de deur te hangen en uit te lekken. Van dat soort klanten moet je het niet hebben. We zijn heel tevreden met de huidige Boompjeswal.”

In een snackbar zie je nieuwe snacks komen en gaan. Hoe zorg je ervoor dat het assortiment spraakmakend blijft?

“Onze ervaring is, dat nieuwe producten vaak niet blijvend zijn. De traditionele snacks zijn ijzersterk: de frikandel, kroket en bamischijf zijn al jarenlang onze top drie en daar komt niks tussen.”

Eten jullie zelf vaak patat?

“Eens in de twee weken eten wij een feestmaal. Peter neemt dan altijd een patatje en een gehaktbal met mayonaise en ik een patatje pinda met een bamischijf. We hebben allebei ook niet de neiging om vaker wat te pakken omdat je een eigen zaak hebt.”

Hoe volgen jullie nieuwe ontwikkelingen in de branche?

“We zijn lid van ProFri, een vakvereniging van professionele frituurders. Vroeger waren we aangesloten bij Horeca Nederland, maar die vertegenwoordigden wat meer de belangen van cafés, hotels en restaurants. Daar voelden wij ons niet thuis. Bij ProFri kunnen we gebruik maken van een online platform, zodat we nu in coronatijd ook vragen kunnen stellen en tips kunnen delen.”

In hoeverre werken jullie samen met andere horecabedrijven in Groenlo?

“In het verleden trokken we veel op samen. Met de Horeca Groenlo gingen we ieder jaar een weekend weg en we wisten elkaar snel te vinden. Dat was een gezellige periode, maar is allemaal minder geworden. Met Tom Rooks en Frans Peterman zijn de contacten als vanouds. En ook met snackbar René is de verstandhouding goed. Maar dan houdt het wel zo’n beetje op.”

Je hebt bij s.v. Grol tien jaar het tweede elftal van tenues voorzien. Momenteel zijn jullie sponsor van het clubblad, hebben een reclamebord, stellen een wedstrijdbal voor het eerste elftal beschikbaar en ondersteunen het Marveldtoernooi. Hoe is die betrokkenheid bij s.v. Grol ontstaan?

“Om Grol kun je niet heen! In de beginjaren kwam ik regelmatig op Den Elshof. Met heel wat Grol coryfeeën ging ik mee naar wedstrijden van het Nederlands Elftal. Niet omdat ik nou zo’n enorme voetballiefhebber was, maar meer voor de sfeer en het geouwehoer. Het was dus heel vanzelfsprekend dat men mij vroeg wat voor Grol te doen. Nu komt Marco Frank ieder jaar langs en handelt dan alles ineens af. Naast de voetbalclub sponsoren we de volleybal, de visvereniging en een groep wagenbouwers uit Lichtenvoorde, waar een neef van mij onderdeel van uit maakt.”

Hoe volg je Grol vandaag de dag?

“We krijgen nog altijd veel Grolleden vanuit de derde helft met de voetbaltas op het stuur bij ons in de zaak. Dan hoor je van alles en dat maakt dit werk nog steeds leuk. Omdat we nu vanwege corona binnen geen mensen kunnen ontvangen, mis ik dat drammen met die voetbaljongens wel.”

De clubbladen in jullie tijdschriftenbak zien er altijd kaal en afgesleten uit. Worden die zo vaak gepakt door wachtende klanten?

“We leggen het clubblad altijd tussen wat andere tijdschriften en kranten. Het klopt dat veel mensen het er tussenuit pikken en snel doorbladeren. Positieve reacties krijgen we opvallend vaak van mensen buiten Groenlo. Die zijn echt onder de indruk dat dit nog bestaat.”

Wat is jullie perspectief en wat zijn de plannen voor de komende jaren?

“We kijken allebei niet ver vooruit. Leven eigenlijk met de dag. We doen met veel plezier ons werk en kunnen ons geen leven zonder de snackbar voorstellen. We denken dus ook helemaal niet na over opvolging of ons pensioen. Laatst waren we een dagje uit naar Utrecht en riep een studentje van een afstand naar ons: ‘Hey Floor, lekker dagje op pad!’. Daar kunnen wij echt van genieten.”