31-01-2023
“We zijn er voor alle spelers binnen de Grol”
Bron: Clubblad 2022-4
Door: Ivo Tenten
Op donderdagavond op het Wilgenpark trainen sinds kort een aantal nieuwe gezichten mee met de veteranen. Olawale Sodiq en Abdullah Qatae zijn beide gevlucht voor de oorlog in Oekraïne en wonen al eenn tijdje in Groenlo. Wie zijn deze jongens, hoe gaat het met ze en hoe bevalt het ze in Groenlo en bij Grol?
Olawale is 30 jaar en geboren en getogen in Nigeria. 13 Jaar geleden is Olawale vanuit Nigeria naar Oekraïne gegaan om te studeren en heeft daar gewoond en gewerkt in Lviv en Ternopil. Olawale heeft in 2017 zijn Master international business behaald in Oekraïne. “Na mijn studie ben ik Afrikaanse studenten gaan begeleiden die ook in Oekraïne willen studeren. Ik hielp ze met allerlei zaken die geregeld moeten worden voor ze, zoals het zoeken van woonruimte, maar ook allerlei administratieve zaken. Oekraïne is een populair land onder Afrikaanse studenten, omdat het daar relatief goedkoop is om te studeren”, vertelt Olawale.
Olawale vertelt dat hij niet verwacht had, ondanks de grote spanningen, dat Rusland Oekraïne binnen zou vallen, totdat op 24 februari alles veranderde. Ineens stond zijn leven op zijn kop, toen Rusland op vele plekken in Oekraïne bombardementen uitvoerde en op verschillende plekken Oekraïne binnenviel. Twee weken later volgde Olawale het advies van de overheid op om het land te verlaten. “Samen met een vriend ben ik gevlucht uit Oekraïne en via onder andere Budapest en Berlijn ben ik uiteindelijk in Nederland terecht gekomen. Ik heb me gemeld in de RAI in Amsterdam, van waaruit vluchtelingen werden verdeeld over Nederland. Eerst werden gezinnen met kinderen geplaatst, maar na een paar dagen was ik ook aan de beurt en ben ik in de bus naar Groenlo gezet, waar we terecht konden op Marveld. Mijn vriend waarmee ik gevlucht was vanuit Oekraïne is doorgereisd naar Engeland.” Inmiddels woont Olawale in het voormalige kantoorgebouw van de Molenberg, waar ook andere Oekraïense vluchtelingen wonen. Ook heeft Olawale een baan gevonden. Hij werkt bij Lesli in Lichtenvoorde en ook op de zondagen nog bij Marveld.
Een half uurtje kijken bij de training van de veteranen voorafgaande aan ons interview maakte mij duidelijk dat Olawale vaker gevoetbald moet hebben, want hij is erg bepalend in de partijvorm. Met zijn indrukwekkende fysiek en voetbalkwaliteiten zet hij de lijnen uit tijdens de partij. Reden voor zijn trainingsmaten om hem “Brobbey” te noemen. Vragend naar zijn geschiedenis als voetballer begint hij trots te vertellen. “Als jonge jongen heb ik bij de Midas Football Academy in Nigeria gevoetbald. Met de Midas Football Academy was ik al eens in Europa geweest en heb toernooien gespeeld in Duitsland en in Aarhus in Denemarken en we hebben beide toernooien gewonnen.” Trots laat Olawale foto’s zien uit zijn tijd als jonge voetballer in Nigeria. In Oekraïne heb ik ook nog wel een paar jaar gevoetbald bij NOVA FC, maar het is al een hele tijd geleden. “Ik ben blij dat ik het hier weer een beetje heb opgepakt, ik vind het erg leuk om te trainen en ik voel me erg welkom bij Grol. Niet alleen bij Grol trouwens, maar ook in Groenlo.” Dat hij graag gezien is, bleek al voorafgaande aan ons gesprek in de kantine, waar Annelies Porskamp Olawale uitgebreid begroette en grapte dat Olawale haar persoonlijke bodyguard is. Olawale vertelt vervolgens dat Annelies voor hem voetbalkleding heeft geregeld om in te trainen. Overigens heeft Olawale op dit moment nog niet de ambitie om ook competitie te spelen met een Grol team, omdat hij op zondagen vaak werkt bij Marveld, maar wellicht komt dat later nog aldus Olawale. Hoe zijn toekomst er verder uit ziet is nog een grote onzekerheid. “Gezien de huidige ontwikkelingen in Oekraïne vraag ik me af wanneer het überhaupt weer veilig is om terug te gaan, maar ook wat er overblijft na al die beschietingen. Waar moet je dan starten als je weer terugkomt. Ik weet het echt nog niet. En mag ik eventueel blijven in Nederland, ook dat weet ik nog niet. Ik voel me hier in ieder geval welkom en heb het gezien de omstandigheden goed naar mijn zin hier”, aldus Olawale.
Naast Olawale is ook de 37-jarige Abdullah aangesloten bij de trainingen op donderdagavond van de veteranen. Ook Abdullah is geen geboren Oekraïner maar is opgegroeid in Koeweit. “In Koeweit was ik journalist. Vanwege mijn kritische houding ten opzichte van het regime heb ik vastgezeten en heb ik helaas het land moeten ontvluchten”, en zodoende kwam Abdullah in Oekraïne terecht. In Oekraïne heeft hij een opleiding tandheelkunde gevolgd en inmiddels was hij tandarts. Adbullah woonde in Odessa samen met zijn vriendin en zijn hond Pablo. “Ik had het erg naar mijn zin in Oekraïne. We woonden in een leuk appartement in Odessa met uitzicht op zee en ik had een leuke baan als tandarts, maar helaas hebben we alles achter moeten laten, het werd te gevaarlijk. Ik ben via diverse landen gereisd alvorens ik in Nederland aankwam. Net als Olawale heb ik me gemeld in Amsterdam bij de RAI en na een dag of vijf ben ook ik naar Marveld gebracht. Mijn vriendin is eerst naar familie in Polen geweest maar is inmiddels ook bij me hier in Groenlo. Helaas kan ik nog niet werken. In Koeweit is mijn paspoort ingenomen door de staat, dus ik heb geen paspoort. Met de status die ik in Oekraïne heb gekregen, kon ik een opleiding volgen en mocht ik werken, maar door deze bijzonder situatie van het niet hebben van een paspoort duurt het nu helaas langer voordat ik aan het werk kan, en ik kan niet wachten totdat het wel zover is.”
Ook Abdullah geeft aan zich erg welkom te voelen hier. “Ik zeg het niet alleen omdat ik hier nu ben, maar in Nederland had ik voor het eerst het gevoel welkom te zijn. In andere landen waar ik ben geweest tijdens mijn vlucht had ik dat niet. Als het kan en mag zou het dan ook best kunnen dat ik hier blijf, of ik ga terug naar Oekraïne.” Abdullah heeft nog niet zo vaak meegetraind met de veteranen als Olawale, maar ook aan Adbullah is duidelijk te zien dat hij heeft gevoetbald voordat hij naar Nederland kwam. “In Koeweit heb ik gevoetbald bij Club Sulibekhat en Kazma. In Oekraïne heb ik daarna nog 1 jaartje gevoetbald bij een studententeam, maar daarna werd ik te druk met mijn studie en mijn werk, dus de laatste 9 jaar heb ik niet meer gespeeld.” Ook Abdullah geeft aan eerst maar eens een tijdje mee te willen trainen, maar daarna behoort het spelen bij een team zeker tot de mogelijkheden.
En zo was het voordat we het wisten 23.30 uur geweest. Wat een indrukwekkend gesprek met deze twee heren, en hoe bizar om in Europa huis en haard achter te moeten laten voor een oorlog. Maar wat fijn ook, om te horen dat deze twee heren, inclusief de vriendin en Pablo, zich hier welkom voelen en het naar omstandigheden goed maken! Een groot compliment voor Groenlo en voor Grol!
