27-04-2009
Met nog 3 wedstrijden voor de boeg stond voor Grol D5 afgelopen zaterdag met de wedstrijd tegen naaste concurrent Klein Dochteren voor het zo fel begeerde kampioenschap, de wedstrijd van het jaar op het programma. Bij winst zou het kampioenschap binnengehaald kunnen worden op het eigen sportpark Den Elshof, en zou de equipe van coaches Rein Nienhuis, Ben Stortelder en Ronnie Hallers niet meer in te halen zijn. Bij een gelijkspel zou echter nog niet alles verloren zijn maar bij verlies zou de titel ineens heel ver weg zijn. Volop spanning dus vooraf bij spelers en leiders, maar het vertouwen in eigen kunnen was enorm groot want niet voor niets stond men immers al een aantal wedstrijden fier aan kop. De wedstrijd begon helaas slecht door een snelle 0-1 achterstand en het uitvallen van Pelle Walterbos die bij het eerste balcontact al zijn knie verdraaide en naar de kant moest gaan, maar door een goede verzorging aan de zijlijn, in de rust door fysiotherapeut Jos Wolters, én een versteviging door middel van een elastisch verband (afgestaan door de op krukken lopende Ronald Brockötter; ‘Vandaag is D5 belangrijker.’) kon Pelle de wedstrijd vlak voor rust hervatten. Het team was weer in balans en kwam al vrij snel op gelijke hoogte door een geweldige uithaal van Jarno van Uem. Helaas bleek de euforie van korte duur en keek men opnieuw weer tegen een achterstand aan door een rommelgoal van Klein Dochteren, maar ook deze tellen, hetgeen 1-2 betekende, wat tevens de ruststand was. Wat er in de ranja zat bij Grol D5 weet niemand maar het team kwam als herboren uit de kleedkamer en begon aan weergaloos goede 2e helft en toonden alle spelers en speelsters hun veerkracht en lieten ze er geen twijfel over bestaan wie als enige aanspraak mocht maken op de titel. De gelijkmaker hing in de lucht en viel dan ook vrij snel en kwam op naam van Pelle Walterbos die zich prachtig vrijspeelde en oog in oog met de keeper vanuit een moeilijke hoek met zijn linkervoet scoorde. Het team kreeg vleugels en het zelfvertrouwen was helemaal terug. Op het middenveld speelde Jochem Dorrestein zeer geconcentreerd de sterspeler van Klein Dochteren totaal uit de wedstrijd en kwam deze er in het restant zo goed als niet meer aan te pas. Ook de sterk spelende middenvelders Mitch Brockötter, Esther Klein Gunnewiek, Bas Lurvink en Celest Stoteler haalden menig bal weg op het middenveld en beletten tegenstanders zo meerdere malen een doorgang naar het eigen doel. En mochten de Klein Dochteren-voorwaatsen toch een keer dicht in de buurt van het Groldoel komen stond daar nog laatste man Luc Thuinte, de rots in de branding, bijgestaan door de geweldige backs Lars Stoteler, Paul Hallers en Tom Tiggeloven. In het doel stond Willem Wieriks die zijn team bij enkele gevaarlijke situaties in zijn territorium een paar keer fantastisch redde. Zo gooide hij zijn lichaam voor de bijna doorbrekende pijlsnelle sterspeler van de tegenstander en behoedde zo zijn team voor een nieuwe achterstand! In plaats van een achterstand kwam Grol op voorsprong door een prachtige goal van Menno ten Have. Het kampioenschap kwam nu toch wel heel dichtbij, maar met nog 15 minuten op de klok was het zaak om niet te verslappen en de voorsprong en daarmee de titel over de eindstreep te loodsen. Hoewel Klein Dochteren zich niet wenste neer te leggen bij een verliespartij mocht het niet meer baten. Na wederom een prachtige goal van Pelle Walterbos werd aan de zijlijn door ouders de huldiging van de kampioenen reeds voorbereid, want dit mocht toch niet meer misgaan?De voorsprongen werd niet verdedigd, nee hoor, men ging vrolijk door waar men het gehele seizoen al goed in is;het creëren van kansen en het verzilveren daarvan tot doelpunten. Het was de altijd positief op zijn teamspelers inpratende Noud Nienhuis die prachtig 5-2 liet aantekenen. Het slotakkoord was voor Jarno van Uem die met een snoeiharde boogbal in de verste bovenhoek vanaf de punt van het strafschopgebied de keeper van Klein Dochteren het nakijken gaf en zo de eindstand bepaalde;6-2! Een groot feest barstte los met een grootse huldiging door ouders midden op het veld. In het clubhuis werd het team op de kraker ‘Campioooone, campiooone’ en het eigen Grolclublied met een staande ovatie onthaald en toegesproken jeugdvoorzitter door Ronald Porskamp die namens een trots jeugdbestuur zijn felicitaties overbracht en sprak van een grootse prestatie! Door het dragen van speciaal gedrukte t-shirts met daarop: Toppers Grol D5 kampioen 2009, Grolé,olé,olé,olé weet inmiddels heel Grolle dat Grol D5 kampioen is!
