18-11-2012
Was het voor alle kinderen in Nederland de dag van ‘Vol verwachting klopt ons hart’ afgelopen zaterdag met de intocht van Sinterklaas. Voor de jongens van Grol F9 was dat gevoel dubbel op. Op het tijdstip dat Sinterklaas aanmeerde in Roermond en voet op Nederlandse bodem zette, speelden ‘de sterren’ van Grol F9 hun kampioenswedstrijd op het Hoofdveld van Sportpark Den Elshof tegen GSV ’63 F2 uit Geesteren. Een wel heel bijzondere dag dus voor ‘de toppers’ Lars Bomers, Jakob Korts, Pim te Focht, Tycho Reinders, Joep Ressing, Wout Reukers, Mika Rijksen, Davy Schutten en hun topcoaches Jan Bomers, Nando Schutten en Peter te Focht.
Ondanks dat Grol F9 ruim de ranglijst aanvoerde met een maximale score van 30 punten uit 10 wedstrijden, wisten de coaches bij voorbaat al wel dat de wedstrijd tegen GSV ’63 geen wedstrijd zou worden van even met ‘twee vingers in de neus’ de titel binnen halen. Kampioenswedstrijden zijn totaal anders. “De jongens hadden ’t d’r wal oaver, moar wi-j hebt ‘t d’r disse wekkke met ’t trainen helemoal neet oaver ehad met ze. As de leiders zenuwachtig bunt is al meer as zat,” aldus Jan Bomers vooraf.
Zoals de kop al verraadt werd Grol F9 kampioen, maar het scenario waarin dit zich voltrok zou filmmaker Steven Spielberg zelfs niet bedacht kunnen hebben. Natuurlijk een ‘happy end’, maar dat zag er lang niet naar uit. GSV liet zich niet maar zo aan de Grolse zegekar binden. Het verzet was groot en de Grolspelers moesten vol aan de bak voor de kampioensvlag gehesen kon worden. De inzet van het Grolteam was fenomenaal te noemen. Slidings, tackels, schoten, rushes en bikkelen dat het een lieve lust was.
Het in grote getale opgekomen publiek van vaders, moeders, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s, ooms, tantes, nichtjes, neefjes, (vanuit de wandelwagen ‘meejengelend’ zelfs), en tot deze ‘Slag om Grol anno 2012’ aangetrokken neutrale toeschouwers, genoten met volle teugen. Vele malen meer dan van de bloedeloze 0-0 van het miljoenenensemble van Louis van Gaal eerder deze week tegen Duitsland. Voer voor de ware liefhebbers dus. Ook Grol-voorzitter Hans Scheinck was aandachtig toeschouwer. Regelmatig kon hij een glimlach niet onderdrukken. “Dit is prachtig om te zien, en er zitten erg leuke voetballers in. De Toekomst voor Grol ziet er goed uit.”
Magneet
Grol was de gehele wedstrijd overduidelijk de bovenliggende partij, maar het bleef wel heel erg lang 0-0. Een resultaat dat ruim voldoende was voor de zo fel begeerde titel, maar waar de spelers geen genoegen mee wensten te nemen gezien de speelstijl…Er werd enkel aangevallen en het leverde prachtige aanvallen op met rushes langs de lijn van Mika en Jakob, en strakke schoten van onder meer Wout, Pim en Davy. Zoals wel vaker in wedstrijden waar het wachten is op de openingstreffer van de bovenliggende partij, valt de goal dan aan de andere zijde. Na goed verdedigend werk van ‘het andere Oranje’ uit Geesteren werd de bal naar voren gespeeld naar hun enige aanvaller die zo vrij als een vogeltje op het Grol-doel af ging en zijn eerste ’ Sinterklaascadeautje’ dankbaar uitpakte; 0-1. De spelers en coaches van Grol raakten echter niet in paniek en bleven vertrouwen houden op een goede afloop. Het team had in de competitie eenmaal eerder achter gestaan en deze 0-1 toen ook omgebogen naar een 3-2 overwinning op Bon Boys Haaksbergen. Kansen bleven komen en de mouwen werden nog hoger opgestroopt. En opa Nico Ressing stelde zich met Grolse muts en dito sjaal op achter het doel van GSV om als een magneet te werken voor de Grolspelers. Het werkte….
‘Hand van God’
Een groots offensief van Grol leverde al snel de 1-1 op van nota bene Nico’s eigen kleinkind Joep Ressing die op het juiste moment op de juiste plek stond en met een prachtige goal a la Diego Maradonna in zijn beste dagen scoorde. Evenals het Argentijnse wonderkind een beetje geholpen door de ‘De hand van God’. Gewoon een vorm van gezichtsbescherming…en dat mag nu eenmaal! Maar bovenal een prachtige goal met historische waarde. Grol wilde echter meer dan een punt en er werd dan ook een slotoffensief ingezet waar GSV geen verweer meer tegen had. Grol speelde als een ware kampioen. De verdiende en beslissende tweede goal viel uit een standaard situatie. Lars Bomers mocht van zover aanleggen voor een vrije trap dat de bal voor de keeper van GSV enkel te zien moet zijn geweest met een verrekijker. Toen hij de bal zag lag deze al achter hem, en voor hem een legertje blauwwitten die juichend terug liepen naar hun eigen helft, langs een dolenthousiast publiek. GSV zette nog even aan om een nederlaag te voorkomen maar de Groldefensie, met een uitstekende keepende Tycho in de tweede helft, hield stand zodat er na het eindsignaal een groot feest losbarstte op en langs het veld.
Na de gewonnen penaltyserie was het Richard Bruins die namens het Jeugdbestuur de kampioenen feliciteerde en een grote beker overhandigde. Daarna een groots onthaal met staande ovatie in ‘de kantine’. Een uur later keerde de rust terug op sportpark Den Elshof. De laatste die vertrok was Jakob met zijn trotse opa Theo Kaak, met in zijn kleine knuistjes stevig vastgehouden de kampioensbeker. “Deze laat ik vanmiddag aan Sinterklaas zien.” Wat kan een simpel spelletje toch leuk zijn……..
