02-05-2016
Korte Anneliese.
Van de week eens rondgefietst in onze mooie Achterhoek. Het oog valt dan snel op de beukenhagen van haagbeuken, die dan je pad niet kruisen, want je fietst er langs. Wat valt dan op? Beukenhagen van haagbeuken waarin gaten of zelfs vele dode exemplaren zitten; vaak veroorzaakt door barstbrand. Verschillende beukenhagen van haagbeuken waarin geen verband zit; groepjes beukenhagen van haagbeuken die op zichzelf mooi zijn, maar overall los zand zijn. En dan soms exemplaren die in de hoogte of wellicht uit de hoogte boven de het verband van beukenhagen van haagbeuken uitsteken, de zon voor het verband wegnemen, en zo zelf nog hoger groeien. Het gekke is dat wanneer je een mooie beukenhaag van haagbeuken niet kent, dan valt het voorgaand beschrevene ook niet op. Je mist het pas als je het hebt!
Wat heeft een beukenhaag van haagbeuken te maken met voetbal? Op het eerste gezicht niets, maar bij nadere nuancering zou het wel eens alles kunnen zijn. Want om een mooi beukenhaag van haagbeuken te krijgen, moet er lijn in zitten, er moet een visie achter zitten. Lijnen en linies moeten in elkaar overlopen. De individuele haagbeuk binnen de beukenhaag van haagbeuken moet zijn eigen takken kunnen en mogen ontwikkelen, maar binnen de grote context van de gehele tuin, moet er ook eens radicaal langs de beukenhaag van haagbeuken gesnoeid worden en zelfs tot de stam weer in beeld is, want die stam, daar moet je respect voor hebben en heel zuinig op zijn. Zo zuinig zelfs, dat je er na flink terugsnoeien een sisal doek voor moet plaatsen om barstbrand, het uitdrogen van de barst door rechtstreekse felle zon, te voorkomen. Als je dan met zijn allen gaat voor de beukenhaag van haagbeuken en het de aandacht geeft die het vraagt en verdient, dan levert dit resultaat op en mensen genieten ervan en dan gaat die beukenhaag van haagbeuken nog mooier groeien. Het zogenaamde opwaartse spiraal effect.
Maar nu even terug, back tot he future, the day after the morning before, want deze ochtend stonden we om 10.30 uur bepakt en bezakt klaar om af te reizen naar de Needse berg, alwaar we het op moesten nemen tegen het plaatselijke Neede E1. Neede, over het algemeen een angstgegner voor Grolteams. Needse teams, vaak bestaande uit uit graniet opgetrokken spelertjes die voor niets en niemand terugdeinzen en eigenlijk maar één ding willen, tegenstanders opvreten en vermorzelen; niet voor niets spelend in het zwartwit. Durf je dan nog wel te vertrekken naar Neede? of zou je dan niet gewoon een appje doen en mededelen: ‘is het goed dat met jullie met 3-0 winnen, zonder te voetballen?…’. Onze Toppers zouden deze vragen al niet bedenken, maar als ze antwoord zouden moeten geven, dan zal dat volmondig respectievelijk: een JA! En een NEE zijn…
Want onze toppers staan vandaag aan de rand van een kampioenschap in deze prachtige hoofdklasse. Hoewel de staf waakt voor overschatting dan wel overschatting, stralen onze toppers maar één ding uit: ‘Wij pakken vandaag de titel!’
In Neede aangekomen, bleek het dat onze blauwitteGrolE1voetbalvechtmachine zijn schaduw al ver had vooruitgeworpen, want half Neede was uitgestroomd om de godenzonen oet Grolle aan het werk te zien; zouden ze werkelijk zo goed zijn als de geAnnelieseerde Annelieses beweerden? Met ontzag werd er gekeken naar de blauwwitte muur, tenminste zo leek het… Voeg daarbij dat ons eigen TOPlegioen werkelijk tot de nok toe compleet was met vaders, moeders, broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes, ooms, tantes, halfvolle neven en volle nichten en zelfs de crème a la crème van de bouwwereld was vertegenwoordigd in de persoon van opperbouwer ( ook wel bekendstaand als opperbouter…) Jan D...
J. Dieker. wilde met name wel eens zien hoe de opbouw binnen dit Grol E1 team werd verzorgd. Allereerst werd de blauwdruk doorgenomen, die bestaat uit een simpele bouwtekening van een voetbalveldje met daarbinnen een rood en groen gebied en als aanvulling het bouwkundig ontwerp waarbinnen de T.O.P.P.E.R.S. aspecten (uit de koker van Max de Vries Sr.) zijn beschreven. En dan het cement binnen het team; de individuele spelers met hun individuele kwaliteiten.
Onze TOPdoelman TOPPERTycho, boomlang, dus hoogbegaafd, rustig, bedachtzaam en een teamplayer, als een komeet de hoogte in geschoten wat betreft keep- en voetbalprestaties en groeit maar door. Een sluitpost die op de lijn goed is en ook ver voor het doel durft te voetballen. En binnen onze voetbalvisie de eerste aanvaller, wat een gigant, maar daarover later meer…
Op linksback of eigenlijk op de linkerflank, want die bestrijkt onze Matsie Mats helemaal en compleet, TOPPERMats een alleskunner. Zijn naam behoort eigenlijk in kapitalen te worden geschreven, maar zelf blijft hij met beide benen op de grond, hoe goed hij ook is, want goed dat is hij, wat heet goed, hij is geweldig! Mats heeft alles in zich voor een topper en daarom is hij ook een TOPPER. Dit kenmerkt zich vooral in het feit dat hij er staat wanneer hij er moet staan, ga daar maar eens voor zitten…
Op rechtsachter, onze joungster, eerstejaars E-speler, maar speelt als een achtstejaars E-speler TOPPERLars, binnen onze voetbalvisie een onmisbare schakel. Een knobbelig harde, terriër van een verdediger. Lars geeft nooit op, weigert te verliezen en je moet hem vijftien keer voorbij, om hem voorbij te gaan en dan nog ben je er nog niet voorbij, want hij bikkelt maar door zonder daarbij gemeen en/of onsportief te zijn. Dat heeft hij van zijn moeder beweren de tabloids. En dat je bij hem weet wat voor vlees je in de kuip hebt, dat heeft hij van zijn vader, maar dat is alom bekend.
Op rechtsmidden of eigenlijk rechtsbuiten, onze TOPPERYaluca. Eén bonk power, uit stortbeton opgetrokken met de focus op winnen. Dit seizoen uitgegroeid tot één van de acht steunpilaren van ons TOPteam. Conditioneel beresterk, koning van de kluts en onvoorspelbaar voor tegenstanders, sloopt hij als de zwaarste sloopkogel de fundering van onze opponenten tot gruzelementen. Technisch steeds beter wordend en met een loepzuiver buskruiten schot, kan het niet anders dan dat Yaluca het ver gaat schoppen…
Middenop, het dreh und angelpunkt van ons TOPteam onze TOPPERJordi, alias Jordihno de Sousa varia de don Leon Geelink, door de loopscholing en loopcoördinatieoefeningen van onze fysicatrainer Jos Bummelaar alias Jos Brummelaar de eerste alias Jos Brummelaar de Grote, is Jordi steeds sneller geworden, voeg daaraan toe dat Jordi al goed was, door zijn geweldige overzicht, zijn voortreffelijk traptechniek en zijn sluwe voetbalsluwheid, dan moeten clubs als Leicester, Barcelona, Ajax en Man. U. toch wel op de loer liggen... Hey Van Gaal zijn wij nou zo slim of ben jij nou zo ...?
Noodgedwongen op linksmidden, want het is eigenlijk een nummer 10, onze TOPPERTyn. De captyn van de blauwwitteGrolE1voetbalvechtmachine straalt plezier uit in het spelletje voetbal en hij gaat maar door en door en door, er lijkt wel nooit een einde aan zijn latyn te komen. Daarnaast speelt hij groots en meeslepend vol voetbalfinesse, een alleskunner, technisch voortreffelijk, mentaal gehard, traptechnisch subliem, kortom een lust voor het oog en genieten van zo’n talent.
In de diepste diepe spits onze TOPPERJuul, alias Juulothelli. Juul is gegroeid van een wispelturige aanvaller naar een aanvaller die nog steeds intuïtief op zijn intuïtie speelt, maar zich daarnaast ook aan de “stalorders” houdt, want volgens onze voetbalvisie is onze diepste spits onze eerste verdediger en daarbij hoort slim meeverdedigen van een slimme spits, na balverlies moet je een paar meter flink aanzetten om de bal te heroveren, dan wel de druk op de tegenstander te houden; onze zogenaamde gouden vijf seconden regel: binnen drie seconden proberen de bal weer terug te veroveren als we de bal even niet hebben. Dat wij het dan de vijf seconden regel noemen, is natuurlijk operationeel, tactisch en strategisch zand in de ogen strooien van tegenstanders, van onze zogenaamde collega vijanden, maar dan alleen in het veld… Ho even, het ging over Juul, wat een voetbaltechneut is dit; weergaloze bewegingen en messcherp in het afmaken van rebounds en mogelijkheden. Over kansen hoeven bij Juul niet te spreken, een kans is bij Juul gelijk aan een doelpunt, Super superspits dus…
Dan last but not least, onze andere diepe diepste spits TOPPERThijmen. Een loper met de snelheid van een raket, technisch zeer vaardig en een doelpuntenmaker overal en altijd. Dit jaar is Thijmen gegroeid qua lengte, maar vooral qua spelinzicht. Thijmen trekt door zijn spel vaak drie, vier of vijf tegenstanders naar zich toe en volgens de ingewikkelde mathematische rekenmodellen en volgens de simpele voetbalwetten heb je dan ergens anders op het veld mannetjes (of vrouwtjes) vrijstaan. Volgens statistische kansberekeningen is het dan veel makkelijker in de breedste zin deze woords om deze vrije mensen te betrekken in het spel, dan om door, tussendoor en langs vijf tegenstanders te dribbelen. Wat een enorm compliment naar onze grote grootse voetbalgigant Thijmen, een speler voor wie je naar het stadion komt; een voetbalraspaardje en het einde is nog lang niet in zicht…
Tijdens de warming-up was het al duidelijk wat onze toppers voor ogen hadden, winnen van Neede en de kampioenstitel binnenhalen in deze prachtige hoofdklasse! En zo geschiedde. Na het aanvangssignaal draaiden onze toppers meteen open naar voren en na zeven seconden kregen we de eerste grote kans. Niet lang daarna lag de eerste in het mandje en onze toppers bleven scherp en geconcentreerd spelen. Volgens ons stramien van verdedigen op 1-2-3-1 en aanvallen op 1-1-2-3 en alles wat daar bij omschakeling tussenin kan zitten, werden de Needsen van alle kanten opgejaagd, onder druk gezet en de duimschroeven aangedraaid. Onze toppers waren oppermachtig en hadden driemaal driemaal geeft negenmaal de overhand. Hoe slim en sluw onze toppers dan spelen, bleek bij een cornerbal voor de onzen. Neede had zijn verdediging goed dichtgepurd, dus doorkomen leek even onmogelijk. Daar dacht onze goalie Tyco dus anders over. Hij ging gewoon mee naar voren conform zijn rol van eerste aanvaller. De bal werd door Jordi panklaar neergelegd voor Tycho’s linker en akelig hard verdween de bal diagonaal in het zijnetje. Dan blijkt de teamspirit van onze toppers, een gejuich van jewelste en Tycho werd geknuffeld en omhelsd zoals hem de rest van zijn leven wellicht niet meer zal gebeuren. Dat heeft hij dan mooi even meegepikt, zullen we dan maar zeggen…
Bij rust stond het 0-7 en dubbele cijfers ruim in de twintig leek in de lijn der verwachting. Maar in de rust werd er door onze blauwwitteGrolE1voetbalvechtmachine besproken dat onze topverdediger Lars vandaag nog niet had gescoord en zo gebeurde het dat Lars in de spits werd geposteerd en alles, maar dan ook alles in het werk werd gesteld om Lars te laten scoren. Iedereen langs het veld riep telkens maar weer op Lars die bal en de naam Lars zal nu heinde en ver in de omstreken van Neede bekend zijn, maar uiteindelijk scoorde Lars niet. Aan het eind was Neede opgelucht dat ze er met 0 – 12 vanaf gingen en de onzen… ze werden beloond voor een geweldig seizoen waarin veel winst werd geboekt, maar een seizoen waarin ook veel werd gewonnen. Kampioen, kampioen champione…
Ook ons eigen TOPlegioen bestormde het veld en ze hadden van alles in petto voor onze en hun toppers. Het jeugdbestuur in de persoon van Miriam en Patrick stonden op hun Pos en overhandigden captyn Tyn een prachtige beker. Onder het genot van glazen kinderchampagne, een prachtige medaille van echt 24 karaats chocoladegoud en een kampioensshirt volgenden de fotosessies waarbij het latjehang als variant op het latjetrap het hoogtepunt en bijna het dieptepunt was. Als team hingen ze languit aan de dwarsligger en zelfs dit Needse spul moest diep buigen voor onze toppers, maar knakte gelukkig niet…
Nu moet je eigenlijk nooit namen noemen uit angst anderen te vergeten, maar wat mooi dat Michel en vader Henk ook van de partij waren om ons een hart onder de riem te steken.
De tocht naar de kleedkamer en de terugreis naar Groenlo was een ware overwinningstocht, want werden er vele handen en handjes geschut en wat claxonneerde men volop naar en voor onze toppers.
Met Ralf, onze coach van verleden jaar en hulpcoach op de achtergrond, als marsleider werden we naar de juiste locatie gedirigeerd. Op blauwwitte familiefietsen werd er door het centrum van Groenlo naar Het Grolveld gefietst en zusjes en broertje mochten ook mee. Sterker nog, de zusjes van Tycho hadden voor blauwwitte lucht gezorgd, dus het feestje was compleet.
Het hoogtepunt van een kampioenschap is dan altijd het moment van binnenkomen in de Grolkantine soms ook wel minachtend het sportcafé genoemd. Rob heeft dan altijd wel een keihard champione liedje beschikbaar en uit de eerste hand krijg je dan van sportminded man in hart en nieren, dezelfde Rob, een mooie kampioenschapshand. Na een patatje en een drankje, waarbij Anneliesje haar doekje nog wel even moest laten wapperen, want er werd nogal het een en ander gemorst; dit zijn niet de woorden van Anneliese…
Vervolgens terug op de stalen rossen en in een waaier met de kopmannen Ralf en Don Leon, ook één van de fundamentenbouwers van dit team, waarbij ook toptrainer John zeker genoemd moet worden, fietsten we wederom dwarsdeurGrolle naar erve Brummelaar. Een prachtige, goed verzorgde met sisaldoek omgeven beukenhaag van haagbeuken omringde het geheel, wat een prachtig plaatje. Wat was het hier ook omgetoverd tot een prachtige feestlocatie en zelfs de yakuzi van opa en oma Vruggink was hierheen verscheept. It looked like heaven, wat mooi voor onze toppers en ze zaten dan ook met de snelheid van het licht in de yakuzi. Onze topstagiaire Wout werd vervolgens door onze toppers in de val gelokt en het laatste duwtje kreeg Wout van Leon en Ralf, zodat ook hij met kleren en al koppie onder ging. Toen hij weer boven water kwam, leek het of wij negen spelertjes hadden in plaats van acht… Hilariteit alom!
Informeel werd er nog lekker verder gebabbeld over het seizoen tot nu toe en dat onder het genot van een hapje en een drankje en onze toppers….. onze toppers die hadden weinig tot geen tijd, want zij waren aan het ……..??? Wie het weet mag het zeggen; het begint met een V en het eindigt op OETBALLEN…
Iedereen die bijgedragen heeft aan dit kampioenschap en iedereen die bijgedragen heeft aan deze fantastische dag, duizendmaal dank.
Onze grootste drank gaat natuurlijk uit naar ons eigen TOPlegioen, wat hebben zij ons door dik en dun gesteund. GROTE KLASSE!!!
O ja, het hele team werd uitgeroepen tot man of the match, maar bij nader inzien was Tycho toch wel superman of the match..
Trots op ons eigen TOPlegioen, maar nog trotser op onze TOPPERS! Waarvan akte…
En…. En het bleef nog lang onrustig in het Grolse…
