06-06-2016
Korte Anneliese
Na de afsluiting van het voetbalseizoen gisteren, waarbij het allemaal weer draaide om voetbal, voetbal en nog eens voetbal, was het vandaag ook weer vroeg dag. Deze zondag vertrokken we om 07.50 uur, dan heb je nog wat aan de dag tijden…, richting Enter. Dan hoor je mensen denken, die jeugd zit alleen maar op de computer en die gasten gamen alleen maar, nee die enter (knop) bedoelen we niet. We gingen naar het dorpje Enter, met een pak hum beet zo’n achtduizend inwoners, runnen ze hier twee grote voetbalclubs. Wij mochten vandaag aantreden bij SV Enter en bij binnenkomst ruik je voetbal, proef je voetbal, hoor je voetbal, kortom je voelt voetbal... Van alle kanten helpen eigen (jeugd)leden (parkeren, catering, wedstrijdleiding, toernooibegeleiding) om deze toernooidag tot een groot succes te maken. En bij dit toernooi komen alle leeftijdsklassen en alle voetbalniveaus aan hun trekken.
Het toverwoord bij SV Enter is zelfwerkzaamheid; samen pakken ze het op en samen zetten ze de schouders eronder. Het resultaat een mooie voetbalclub, een mooi complex en een geweldige voetbalinstelling. En het mooie is wel dat wie je hier ook spreekt, zonder blabla, en met Twentse nuchterheid praten ze hier over hun trots SV Enter en wat ze SAMEN neerzetten. Bij voorbaat al grote complimenten voor SV Enter!!!
Ons E-toernooi is opgedeeld in vijf poules van verschillende niveaus, van hoofdklasse tot vierde klasse. Door deze opzet zijn er geen finalewedstrijden, maar is de winnaar van een poule ook automatisch de toernooiwinnaar op dat niveau. Wij mochten aantreden in de hoofdklasse poule en we speelden al onze potjes op een speciaal aangelegd natuurgras E-veldje. Ik weet niet wat ze hier door het gras doen, maar het natuurgrasmatje lag er picobello bij.
Onder tropische omstandigheden, terwijl Enter echt niet naast de Evenaar ligt, moesten we vandaag aan de bak, maar gelukkig hadden we een prachtig schaduwplekje achter het doel, met een licht briesje tot de onze gemaakt. Laten we maar zeggen onze uitvalsbasis en dat was het letterlijk en figuurlijk ook wel een beetje…
In de eerste partij moesten we het opnemen tegen HSC’21, een goed voetballende ploeg met veel power, maar tegen ons speelden ze alleen maar lange halen vanuit de keeper en daar is onze verdediging op ingesteld. Kortom weinig kansen weggegeven en zelf een vijftal kansen gecreëerd zonder echt top te spelen. Ondanks dat zijn onze toppers wel zo boelkloedig om een geweldige, flitsende en snelle combinatie op een weergaloze tegen het netje te jagen. Zuinigjes, maar een 1 – 0 winst is voor een eerste toernooiwedstrijd gewoon goed.
Vervolgens stond Markelo tegen ons op het natuurgrasmatje. Deze zwartwitten waren uit opleidingsoverwegingen met hun nieuwe E1 gekomen en dan bij tegen ons echt een paar maatjes te klein. Maar dan nog de technische staf van Markelo liet ballen zien door gewoon te voetballen, snel en technisch goed, maar fysiek erg veel minder tegen oudere jongens. Een prima visie voor de langere termijn, waar ze nog veel vruchten van gaan plukken, maar op de kortere termijn, nu, dus effe niet. Zonder echt goed te spelen, walsten onze toppers over Markelo heen en uit een twintigtal kansen vlogen er uiteindelijk (maar) drie in. Maar goed ook, want Markelo verdiende het niet om dik te verliezen, ook al dat zomaar gekund…
De derde pot stond de geoliede machine van UD uit Weerselo tegen ons in de arena. Zij hadden tot het laatst toe meegedaan om de titel in hun hoofdklasse. Maar de prestatiecurve van onze toppers was stijgende dit toernooi, dus de onzen waren er klaar voor. Het werd een mooie pot jeugdvoetbal, maar eigenlijk maar drie minuten. Na één minuut scoorde UD een prachtig doelpunt. En in de aanval erop was het alweer gelijk toen een pass vanuit ons middenveld tussen de vijandelijke linies door in ene met een lob in het doel werd gelegd. Zoiets als bij darten een onehundredandeighty beantwoorden met een onehundredandeighty… Daarna ging het gas er figuurlijk op en werd alle bloed, zweet en tranen, alle in het systeem Talento vastgelegde 87 trainingen van dit jaar, kortom al het tactisch, technisch, fysiek en met name mentaal geleerde, in de praktijk gebracht. Volgens onze eigen voetbalvisie werd UD op alle gebieden overklast en zoekgespeeld. En dan komt er maar één woord naar boven; dit is onze blauwwitteGrolE1toppersvoetbalvechtmachine!!!
Uiteindelijk en dikverdiend stond er een 7 – 1 winst op het scorebord.
De laatste wedstrijd stond SV Enter tegen ons in het veld. Op zich geen slechte ploeg, maar laten we maar beginnen met waar hun trainer richting ons mee eindigde: ‘Gefeliciteerd, maar jullie waren een paar maatjes te groot’. Eigenlijk kwam het erop neer dat wij deden dat wat in vroegere tijden Michiel de Ruyter en dat soort vaderlandse helden deden: we enterden Enter, maar dan figuurlijk. En gaat dat enteren zo makkelijk? Nee helemaal niet, dat doe je niet maar zo. Daar moet je een ingespeeld team voor hebben, dat met een ingeslepen tactiek (visie), met de juiste techniek, met de juiste fysiek (fit) en met de juiste mentaliteit zijn verdediging en aanval op orde heeft en af toe de pijn of een tegenslag kan verbijten. En als het dan uiteindelijk 7 – 0 wordt, dan mag je een beetje zeggen dat je Enter hebt geënterd…
Het grootste gedeelte van ons eigenTOPlegioen zat thuis aan de app gekluisterd, maar natuurlijk waren enkele diehards wel present om dat app-verkeer te verzorgen. Virtueel is ons eigenTOPlegioen altijd aanwezig en dat voelen onze toppers, anders kunnen ze nooit zó goed presteren…
Tussen de patatjes door zouden we de prijsuitreiking bijna vergeten, maar gelukkig waren Jos en Mats present om de mooie eersteprijsbeker op te halen en het applaus in Enter voor onze toppers was hard en gemeend. En dat is mooi, mooi, mooi man!!!
Met een goed gevoel en zeer voldaan, trokken we weer richting het zuiden, naar onze eigen Grolse veste. Waar captyn Tyn unaniem werd uitgeroepen tot man of the matches. Dikverdiend en gefeliciteerd captyn Tyn!
Nog een toernooi volgende week bij nek, sorry N.E.C. en dan zit dit geweldige seizoen erop. Wat een eer om met deze toppers en dit eigenTOPlegioen te mogen werken…
Trots op ons eigenTOPlegioen, en nog trotser op onze TOPPERS. Waarvan akte!!!
En….. en het bleef nog lang onrustig in het Grolse…
