26-04-2010
Dat ze kampioen zouden worden stond eigenlijk al wel een tijdje vast gezien het resterende programma, met nog 3 wedstrijden te gaan en een riante voorsprong van 8 punten op nummer 2, Ruurlo D1. Maar ja, de resterende potjes moeten wel eerst gewonnen worden natuurlijk. Afgelopen zaterdag stond al een tijdje op de kalender als dé dag dat het zo fel begeerde kampioenschap binnengehaald zou kunnen/moeten worden. In en tegen Terborg, tegen de plaatselijke 'vv'. Het stond echter ook vast dat de wedstrijd tegen Terborg niet zomaar gewonnen zou worden. Terborg D1 zette namelijk in een goede reeks goede wedstrijden soortgelijke uitslagen neer tegen tegenstanders als Grol D1 reeds daarvoor gedaan had. Dus moest de formatie van trainers Michel Kamphuis, Max de Vries, Marc van Meurs en grensrechter Richard Bruins vol aan de bak.
Grol D1 had er sinds de winterstop al geen twijfel over laten bestaan dat er maar één ploeg recht had op de titel in de 2e klasse M, en dat zij dat waren. Tijdens de winterstop werden al fantastische uitslagen behaald tegen in hogere klassen spelende tegenstanders. Zo werd het in de hoofdklasse uitkomende WVC D1 met 5-0 verslagen, werd tegen het in dezelfde klasse als WVC uitkomende AZSV D1 3-3 gelijk gespeeld en werd 'last but not least' in Lichtenvoorde op het op hun eigen 'heugaveldtapijt' uitkomende Longa D1 met 3-2 verslagen. Deze reeks van zeer fraaie resultaten, ook nog eens gepaard gaande met oogstrelend voetbal, gaf de ploeg erg veel vertrouwen en werd de in het begin van het seizoen ingeslagen weg met succes voortgezet. Was het alleen thuis tegen Zelos D1 nog een tijdje billenknijpen, en werd 'slechts' met 1-0 gewonnen (8x paal en lat) door een goal van mannetjesputter Wiebe Porskamp, maar werden de andere wedstrijden allen ruim gewonnen.
Het vertrouwen in eigen kunnen was dan ook groot toen Grol D1 in een grote touringcar de reis aanvaarde naar Terborg. Ondanks dat men wist dat verlies niet rampzalig zou zijn, bij geen enkele speler leefde deze gedachte; het moest en zou zaterdag gebeuren. En winst op Terborg, de nummer 3, dat eveneens grossierde in ruime overwinningen na de winterstop, zou het kampioenschap dan natuurlijk extra glans geven.
Het kampioenschap werd binnen gehaald, maar het moet gezegd, het werd de spelers van Grol D1 niet zomaar in de schoot geworpen. Men kreeg het kampioenschap absoluut niet op een presenteerblaadje gepresenteerd. Een grote inzet en een dosis discipline bleek hiervoor nodig, iets wat achteraf het kampioenschap alleen nog maar meer kleur geeft en de voldoening zodoende des te groter. De discipline werd danig op de proef gesteld door de eigen clubscheidsrechter die in zijn optreden liet zien waarom ooit het woord thuisfluiter bedacht is. Grol diende het de gehele wedstrijd op te nemen tegen 12 man. Zelfs in de periodes toen Grol met 10 man speelde, na 2 maal een veldverwijzing van 5 minuten om 'wissewasjes' voor een speler van Grol, hielden de spelers het hoofd er goed bij en werd een prachtige klinkende, maar bovenal zeer verdiende 0-3 overwinning behaald, waarin alle 15 spelers volop aan het spelen kwamen. Alleen 2e doelman Derk Bomers bleef verstoken van speelminuten, maar zijn grijns verried dat hij niet minder blij was met het veiliggestelde kampioenschap.
Aangemoedigd door ouders, broers, zussen en de spelers van Grol D2, speelde Grol niet haar beste wedstrijd van het seizoen, maar kampioenswedstrijden gaan meestal nooit de boeken in als wedstrijden van oogstrelend voetbal, dus 'who cares.' Natuurlijk speelde spanning deels een rol, maar het vertrouwen in eigen kunnen was terecht erg groot.
In de openingsfase werd de achterhoede van Terborg al meerdere keren danig op de proef gesteld en maakte Grol gebruik van één van haar sterkste wapens, de snelheid van rechtsbuiten Hidde Bos. Hoe Hidde er uit ziet zal zijn directe tegenstander niet weten,want regelmatig keek hij Hidde slechts op zijn rug die als 'n Woody Woodpacker naar het vijandelijke doel racede. Een beetje pech bij de afwerking bij Pim Westervoorde en goalgetter Tim Leusink voorkwam een snelle achterstand voor Terborg.
De geelzwarten probeerden op hun manier tevergeefs de Grol-achterhoede te slechten, maar de verdediging stond zijn/haar mannetje zoals de stad Groll in haar roerigste tijden. De backs Joos van Os en Laura Nijland speelden zoals zij reeds het gehele jaar hadden gedaan, een uitmuntende partij, evenals Gymon Legro, Luuk Waenink en aanvoerder Sibren Beemers. Daarbij was het doelman Tim Penterman die zich op een paar belangrijke momenten zijn doel schoon hield door een paar fantastische reddingen te verrichten. En, hoe hachelijk de situatie voor zijn doel ook, altijd wordt naar een voetballende oplossing gezocht, iets waarin de ploeg dit jaar grote stappen heeft gezet. Op het middenveld speelden Gijs Meuleman, Roel Bruins, Sacha Wicherink, Colin Dibbets en Wiebe Porskamp even degelijk als altijd, allen zowel verdedigend als aanvallend van grote waarde voor het team. Al met bleek Grol D1 dit seizoen al een enorm sterk collectief, met diverse spelers die op meerdere plekken inzetbaar zijn.
Ondanks een niet erg gelukkig begin en een scheidsrechter die alles van Grol affloot, kwam Grol toch op een meer dan verdiende 1-0 voorsprong. Na een prachtige diepe steekpass op Hidde Bosch was het Pim Westervoorde die doel trof en leken daarna de ergste zenuwen verdwenen. Na rust bleef het nog een tijdje spannend maar was het 'snelle Pelle' Walterbos die alleen op het doel afging en de 2-0 aan liet tekenen. Een doelpunt waar reikhalzend naar uitgekeken werd en zowel in het veld als aan de zijlijn voor een beetje rust zorgde. De buit leek binnen, maar om echt aan alle zekerheid een einde te maken was het wederom Pelle die na een prachtige actie de Terborg-doelman het nakijken gaf en de eindstand bepaalde;3-0.
Terborg kwam er daarna niet meer aan te pas, en kon alles wat de blauwwiten een warm hart toe droeg zich opmaken voor een groots kampioensfeest. Na het eindsignaal was de blijdschap groot en was het Peter Wolberink die tussen spelers, begeleiders en supporters in namens het jeugdbestuur spelers en begeleiders van Grol D1 feliciteerde met het behaalde resultaat, en vooral de manier waarop. Ouders dosten hun eigen kind uit in een kampioensshirt met daarop in gouden letters Toppers Grol D1 Kampioen 2010.
De terugreis naar Groenlo was een ware zegetocht en werd er luidkeels gezongen. Het onthaal op het eigen sportcomplex en in het eigen sportcafé was warm en groots. Via een kleine omweg was het team daar gearriveerd, want eerst werd de Markt in Groenlo nog aangedaan voor de balkonscene op de trappen van het enige echte gemeentehuis van Oost-Gelre. Vanaf de zonovergoten volle terrassen werd volop geapplaudisseerd voor de kampioenen.
Eén grote lange polonaise vormend betraden de kampioenen en hun maatjes van D2, waarmee zij dit jaar samen een sterke D1/D2-selectie vormen, 'de huiskamer van sv Grol'. Dat D2 volop in de feestvreugde meedeelde en ook mee mochten in de bus, was voor de begeleiding niet meer dan logisch. En meerdere spelers van D2 maakten dit jaar speelminuten en doelpunten in D1, zodat zij zich terecht ook een beetje kampioen voelen. Voor hen kon de dag toch al niet meer kapot dankzij een klinkende 2-0 (doelpunten Ole Walterbos) overwinning tegen AD'69 D2. Het bleef lang erg gezellig in het sportcafé, en waren het vooral de ouders die daar hun feestje vierden, terwijl de spelers zich vermaakten in speeltuin Grolzicht en alweer aan het voetballen waren!
