12-10-2010
Adieu Theo, het tijdperk Theo Huijskes als voorzitter van de SV Grol is voorbij. Op woensdagavond 6 oktober jl. tijdens de Algemene Ledenvergadering van de SV Grol heeft hij het stokje overgedragen aan zijn opvolger Hans Scheinck. De benoeming tot Ere-Voorzitter door de vergadering viel hem hierbij ten deel. Daarmee was voor Theo het boek nog niet gesloten. Immers een man met zo’n staat van dienst binnen de vereniging verdient een waardig afscheid. En dat kreeg hij tijdens de receptie dat hem door het Grol bestuur werd aangeboden. Ruim voor aanvang van deze gebeurtenis op de vrijdagavond in de vertrouwde omgeving van het sportcafé van Sportpark Den Elshof stroomden de uitgenodigde gasten binnen om hem en zijn vrouw Ria de hand te drukken en te bedanken voor alles wat hij voor de club heeft betekent. Onder deze gasten bevonden zich, naast vele vrienden en bekenden uit de sportwereld, ook zijn dochter Daisy met haar man Willem. Natuurlijk mochten ook zijn oogappels, de kleinkinderen Willem en Annemijn niet ontbreken. Ceremonie- en spreekstalmeester Ben Bomers had namens de feestcommissie het genoegen de bindende factor te zijn van een avond die de scheidende preses en zijn vrouw nog lang zullen heugen. Tal van sprekers wisten deze bijeenkomst tot een ware happening te verheffen, geheel in de lijn zoals men dit bij de SV Grol kent.
Als eerste in die rij kwam secretaris Tonnie Zieverink aan het woord en hij roemde Theo voor de vele functies die hij binnen de club heeft bekleedt. Een overzicht van zijn imposante palmares werd hem overigens en passant door Theo zelf aangeleverd. Maar nu is het eind van een tijdperk van een markant bestuurder, een vrijwilliger pur sang daar. Vanzelfsprekend ging de lofrede van Tonnie Zieverink vergezeld van een aantal passende cadeau’s, waaronder een fotocollage die de jubilaris zelf mocht onthullen. Tevens een fotoboek en videocompilatie van de vele hoogte- en dieptepunten uit zijn Grol carrière. Theo laat als cultuurbewaker, netwerker en met representatie hoog in zijn vaandel een bloeiende vereniging met een positieve uitstraling achter. Wellicht aanleiding voor hem om al zijn ervaringen, anekdotes en verhalen vast te leggen in een boek.
Vervolgens nam de kersverse voorzitter Hans Scheinck het met een korte speech van Tonnie Zieverink over. Een knipoog naar Theo, het eerste verschil. Namens de vereniging, de VSVG en de Supportersclub bood hij Theo en Ria een reischeque aan. Hierbij tevens opmerkend dat wellicht zijn hele gezin hierop mee zou kunnen liften. Tevens deed hij Theo de toezegging dat hij op elke plek van Den Elshof steeds welkom is en blijft.
Ook burgemeester Henk Heijman van de gemeente Oost Gelre had voor deze gelegenheid een uitzondering gemaakt. Normaliter was het voor hem ondoenlijk om tijdens alle afscheidsrecepties in zijn gemeente met zoveel verenigingen aanwezig te zijn. Echter voor een scheidend voorzitter met presidentiële allure, zoals Theo door hem gekarakteriseerd werd, gaf hij getooid met ambtsketen en een bijna voltallig college acte de presence. Dat hij in zijn toespraak Grol en Grolsch door een verspreking al of niet bewust verwarde en daarmee de lachers op zijn hand kreeg, deed niet af aan het feit dat hij grote bewondering en waardering had voor de manier waarop Theo aan deze prachtige club leiding had gegeven. Natuurlijk liet de burgervader in zijn dankwoord naast enkele anekdotes ook hun gezamenlijke verleden als collega’s, tevens vergezeld gaan met een aantal presentjes van de gemeente Oost Gelre.
Op een receptie als deze kan en mag hoofdsponsor UNIVE van de SV Grol niet ontbreken. Althans de mening van hun directie in de persoon van de heer Toine Faber. Grol heeft en maakt op Unive nog immer een uitstekende indruk. Een club waaraan Unive graag haar naam verbind. Een club waarmee veel te overleggen valt, zeker bij monde van de scheidende voorzitter Theo. De heer Faber typeerde Theo als een ambassadeur, diplomaat en een gesprekspartner die in de derde versnelling start en gelijk doorschakelt naar de zesde. Daar plukken u en wij de vruchten van. Typerend voor de goede contacten was ook de aanwezigheid van de heer Ben Nuininga waarmee het allereerste sponsorcontract werd afgesloten. Voor de prettige manier van samenwerking bood hij Theo een passend cadeau aan.
Vervolgens richtte Marcel Eekelder (voorz.Longa’30) namens de zeven overige voetbalverenigingen in Oost Gelre het woord tot Theo. Natuurlijk niet alleen vanuit Longa’30 oogpunt, de club waarmee SV Grol ondanks alle rivaliteit die er tussen beide heerst, uitstekende verhoudingen heeft. Hij had veel bewondering voor het boegbeeld van de SV Grol zoals hij Theo betitelde en prees hem voor zijn vele activiteiten, waaronder o.a. de Libero. Dat er in zijn toespraak af en toe een sneer te beluisteren viel, moge duidelijk zijn. Dit typeert de goede verstandhouding tussen de clubs onderling. Theo laat er geen gras over groeien, Longa’30 een kunstgrasveld, Grol gelijk twee en half. Maar een fusie tussen WVC-Longa’30 en Grol werd als een illustere grap afgedaan.
Grol en Grolsch, deze combinatie lijkt en is onafscheidelijk. Dat getuigde ook de aanwezigheid van de heer Andries de Groen van de Koninklijke Grolsch, die met een kostelijke speech de stemming onder de aanwezigen een impuls gaf. Hij vergeleek de rimpels in het voorhoofd van Theo met de drie strepen op de groene beugelfles. Verbondenheid, Transparantie en Authenticiteit, drie kenmerken die ook voor de jubilaris van toepassing zijn. Authenticiteit in de zin van eigenzinnigheid en karakter. Transparant in de zin van helderheid verschaffen, een open boek, eerlijkheid. Verbinden, het tot elkaar brengen van mensen en uitvoeren op een ruime manier. Een treffendere symboliek voor Theo had de spreker niet neer kunnen zetten, dit kon echt wel door de beugel. Tevens had de heer de Groen een boodschap en advies, in onvervalst Grols dialect, voor de nieuwe voorzitter Hans Scheinck. “Wat good is moj good loaten en veur de rest redt oe der met”. Grolsch zou Grolsch niet zijn als er voor Theo en de overige gasten geen beugel met speciale opdruk aanwezig was.
Tussen de bedrijven door bracht Antjes Showorkest, met in haar midden de 97 jarige Antje zelf, een serenade. Henny van de Mosselaar merkte op dat dit orkest als huisorkest van de Grol in 1985 haar levenslicht zag en een van de geesteskindjes is van Theo. Hij kreeg hierbij het originele blauw witte jasje van het eerste uur aangeboden vergezeld van een aantal ludieke anekdotes.
Ook de heer Ate Brunnekreeft de afgevaardigde van de KNVB, was in zijn toespraak lovend over het fantastische werk dat Theo binnen de Grol heeft verricht. Theo deed veel voor zijn club, hij deed het zelfs met dames. Een verspreking, doelende op zijn periode als trainer van het damesvoetbal, waarmee hij de lachers voor zich gewonnen zag.
Hij vond het teleurstellend dat Theo te vroeg stopte, nu liep hij de allerhoogste KNVB onderscheiding mis. Wel had hij een waarschuwing voor zijn opvolger in petto. Wees waakzaam als je Theo in de toekomst ergens voor vraagt, want voor je het in de gaten hebt is hij al reeds gestart. Geen onderscheiding van de KNVB, maar wel een uitnodiging om samen met Ria op kosten van de bond een geheel verzorgd bezoek aan een interlandwedstrijd van Oranje te brengen.
Als mysterie gast besteeg vriend Frans Kooiker het spreekgestoelte. Uitgedost in oranje outfit, van de vele gezamenlijke WK en EK bezoeken, vond hij dat als Rob Porskamp twee dagen bruiloft kan houden Theo toch ook zeker wel twee dagen afscheidsreceptie mag geven. Frans benoemde tevens het grote aantal trainers dat Theo uit het Haaksbergse heeft gehaald, met als last but not least Henk Heijman. Dat Theo nu stopt is voor zijn Lilian ook de reden om te stoppen met het verzamelen van krantenknipsels. Zij is het ook zat, aldus Frans. Echter verzekerde hij Theo, “bie ons stao nooit boetenspel”.
Als een van de oud trainers uit Haaksbergen kwam de nog altijd populaire Gerard Bos een tipje van de sluier lichten over de samenwerking met Theo Huijskes. Theo is voor hem de meest bijzondere man die hij ooit is tegengekomen. Als collega ambtenaar, maar ook als mens heeft hij Theo bijzonder hoog zitten. Theo is een sociaal mens die goed voor iedereen is. Zorgde op het Haakbergse gemeentehuis als vakbondsman voor uitstekende arbeidsvoorwaarden. Zo goed zelfs dat hij er zelf met 57 jaar uit kon en dat wij wellicht tot 67ste de klos zijn. Niettemin is Theo volgens Gerad Bos zo betrokken met mensen dat hij hierbij zichzelf weleens vergeet. Een ander kenmerk vond hij zijn gedrevenheid. Verder vond en vindt hij nog steeds dat voorzitters zich niet met voetbaltechnische zaken moeten bemoeien. Daar hebben zij volgens Gerard Bos absoluut geen verstand van. De trainer en entertainer Bos had voor Theo naast een Hoksebargse bitter tevens een paar relatiegeschenken uit Haaksbergen meegebracht.
Tot slot van de zeer lange maar boeiende receptieavond was het woord aan dochter Daisy.
Zij maakte van een PowerPoint presentatie gebruik om haar betoog visueel kracht bij te zetten. Foto’s uit de oude doos, volgens Daisy in actietenue hetgeen zijzelf dikwijls in twijfel trok. Op bijzonder ludieke wijze scrolde zij, met assistentie van haar man Willem, door het verenigingsleven van haar vader. Tijdens de zwangerschap van haar moeder hoopte haar vader vurig op een zoontje, een voetballertje. Jammer maar helaas, hij wist er zich in te berusten. Ook wist zij in haar jeugdjaren niet anders dan haar vader werkte bij de Grol. Toen zijn enige dochter verkering kreeg, kwam vervolgens weer een deceptie, zijn a.s. schoonzoon was geen voetballer maar een muzikant. Nu maar hopen dat de kleine Willem opa’s wens in vervulling brengt. Daisy maakte er tevens gewag van dat haar vader zeker door het gemis en het wegvallen van een aantal sportvrienden, waaronder vriend Ferry Froeling periodes heeft gekend dat hij wilde stoppen met zijn functie binnen de SV Grol. Vele stormen heeft hij samen met anderen overwonnen, ook deze kregen hem niet klein. Zij wenste haar vader namens allen in de nieuwe levensfase alle geluk en gezondheid toe.
Tot slot zoals geheel gebruikelijk het dankwoord van het middelpunt zelf. Zichtbaar aangedaan door de vele lofuitingen die over hem heen waren gedaald, bedankte hij zijn collega bestuursleden voor uitstekende samenwerking in de afgelopen 35 jaar als bestuurslid en 25 jaar als voorzitter. Als je in die periode maar twee secretarissen en twee penningmeesters meemaakt, tekent dat voor de uitstekende verstandhouding binnen het bestuur en de club. Hij zei oprecht blij te zijn en met heel veel plezier leiding te hebben mogen geven aan het voetbalbedrijf SV Grol, want zo ziet hij zijn club. Zeker ga ik hier een boek overschrijven, dat beloof ik u allen. Een boek met de vele hoogte- en dieptepunten, waar hij vervolgens een belofte voor deed. Hij wenste zijn opvolger Hans Scheinck veel succes, maar gaf vervolgens aan dat Theo geen Hans is en Hans geen Theo. Het voorzitterschap is bij de nieuwe man in vertrouwde handen, zeker met de door Theo bewierookte bestuurders om hem heen. Vervolgens bedankte Theo alle sprekers met een persoonlijke noot waaruit wederzijds veel respect en waardering sprak. De aanwezigheid van zoveel gasten op deze avond, waaronder o.a. zijn schoonfamilie, deed hem zichtbaar goed.
