03-04-2007
Afgelopen zaterdag zijn de spelers van Grol F3 er weer in geslaagd een stap in de goede richting te zetten in hun voetbalopleiding.
Op het programma stond die dag het leren omgaan met teleurstellingen.
Allereerst bleek bij vertrek dat de jongste leider Ramon niet mee kon, want hij moest zelf voetballen: teleurstellend want deze leider ligt enorm goed in de groep.
De tegenstander van zaterdag heette Hoeve(n) Vooruit: teleurstellend want dit is meer een naam die je verwacht bij een paardendressuurclub en niet bij spelers die in teamverband het edele voetbalspel uitoefenen.
De kleuren waar de club uit St. Isidorushoeve (dit verzin je toch niet, of je moet iets te lang zijn blijven hangen in het clubhuis van Ome Rob) in voetballen zijn: Oranje en Zwart, kortom een enorme teleurstelling. Het deed Grol F3 veel denken aan dat voetbalclubje gevestigd in de achterstandswijken van gemeente Oost Gelre.
Bij aanvang van de wedstrijd bleek dat de man in het zwart niet een man in het zwart was, de scheidsrechter vond het blijkbaar niet noodzakelijk zich om te kleden: teleurstellend.
De voetbaltoss werd verloren: teleurstellend, want hierdoor moesten wij in de eerste helft opboksen tegen een zeer straffe tegenwind. Overigens bleek in de tweede helft in één keer de wind gedraaid te zijn: weer een teleurstelling.
Maar Roar, Martiz, Ritse, Remon, Jan, Myron, Timo en Tobias wisten ondanks deze enorme teleurstellingen met goed verzorgd technisch positie- en samenspel de tegenstander hun wil op te leggen. De nederlaag van 4-0 (tevens de ruststand) neemt de technische staf maar aan voor een klein smetje, want één ding is afgelopen zaterdag wel bewezen: de intensieve trainingen beginnen hun vruchten af te werpen en de Grol F3 kan met vertrouwen de voetbaltoekomst tegemoet zien.
Dit in tegenstelling tot hun voetballende leiders Richard en Max, die de volgende dag met Grol 7 het nietige Rietmolen niet eens wisten te verslaan: Heel teleurstellend!
