05-06-2020
Gedreven trainer met ambitie
Bron: Clubblad – Jaargang 40 – 2020 – Nr. 1
Door: Pieter Peeters
De coronacrisis maakt het ons lastig elkaar in real life te ontmoeten. Erg zonde, want ik merk aan ons contact dat ik met een bevlogen persoon c.q. trainer spreek. De trainer van Grol 3 heeft zijn contract met een jaar verlengd. Mooi nieuws voor zowel de Grol als voor Patrick zelf. Dit was zijn eerste seizoen als coach bij onze club en door de situatie van nu ook een onvergetelijke. Tijd om de balans op te maken en een blik te werpen op de nabije toekomst.
De persoon
“Mijn naam is Patrick te Voortwis, 36 jaar jong en woonachtig in Winterswijk samen met mijn vriendin en onze twee kinderen. Ik zit samen met mijn oom in een maatschap, een boerderij. Verder werk ik als vertegenwoordiger/fokkerij-adviseur bij FertiPlus in Ruurlo.
In mijn jeugd heb ik twee jaar in de Verenigde Staten gewoond. Mijn ouders, één van mijn zussen en mijn broer zijn destijds geëmigreerd en wonen er nog steeds. Na twee jaar ben ik terug naar Nederland gegaan. Ik miste de sociale contacten. Ik was veertien toen ik naar Amerika ging. Net geproefd van het uitgaansleven met de vaste vriendengroep. In Amerika zijn de afstanden groot. Hierdoor zijn er minder sociale activiteiten. Althans, niet in de vorm zoals wij die hier kennen. Daar kennen ze geen housewarming, een meiboom zetten of gezellig op een zaterdagavond lekker ouwehoeren met vrienden. Je bent meer op jezelf aangewezen. Een andere reden dat ik weer terug ben gegaan, is mijn studie. Hierdoor kon ik langere tijd nadenken of ik in Nederland of in Amerika wilde zijn. Uiteindelijk heb ik toch voor Nederland gekozen.
De gedrevenheid en het fanatisme hoe Amerikanen de sport beleven is wel geweldig. Ze willen overal uitmuntend in zijn. Daarbij hoort, onder andere in hun beleving, vijf keer in de week trainen. Zo anders dan in Nederland.
Mensen kennen mij als een gedreven, fanatiek persoon. Ik probeer het maximale uit mezelf te halen en probeer anderen te motiveren hetzelfde te doen. Als ik ergens voor ga dan is opgeven geen optie. Ik ben ook echt een voetbaldier, alles rondom voetbal vind ik leuk en interessant. Verder houd ik van gezelligheid met vrienden en familie.”
De voetballer
“Ik heb mijn hele leven bij MEC in Miste gevoetbald, met uitzondering van die twee jaar dat ik in Amerika woonde. In totaal dertien jaar in het eerste gespeeld. Ik was een speler die het van zijn inzicht moest hebben, vaak op de verdedigende of controlerende posities. Ik ging vaak voor safe dus had weinig onnodig balverlies. Mede door diverse knieblessures ben ik gestopt.”
De trainer
“Na mijn actieve carrière als voetballer ben ik training gaan geven. Bij MEC heb ik de D-jeugd getraind, één jaar het derde elftal en vier jaar MEC 2. In mijn laatste seizoen met het tweede heb ik TC3 gevolgd en mijn diploma behaald. Ik ben een rustig type trainer, kijk vaak eerst de kat uit de boom. Ik probeer zoveel mogelijk te observeren en te analyseren. Eigen inbreng van de spelersgroep waardeer ik zeer, uiteindelijk moeten zij het ook uitvoeren op het veld. Door dit te doen, hoop ik dat de spelopvatting breed wordt gedragen. Ik prefereer om verzorgd voetbal te spelen. Dit houdt in, zoveel mogelijk over de grond te spelen en door middel van combinaties tot scoren te komen.
Via Mark Reinders ben ik in contact gekomen met s.v. Grol. Zij zochten nog een trainer voor het derde elftal en van Mark vernam ik dat, ondanks dat Grol een grote vereniging is, het een gezellige en sociale club is.”
De clubs
“Bij Grol ben ik erg goed opgevangen en voelde ik me vanaf dag één gelijk thuis. Er zijn niet zoveel verschillen tussen Grol en MEC. Bij beide clubs staan gezelligheid en saamhorigheid hoog in het vaandel. Iedereen staat voor elkaar klaar. Het verschil zit hem vooral in de grootte van de verenigingen. Waar bij MEC de lijntjes erg kort zijn, is dat bij Grol niet echt zo. Door de omvang van de club is de besluitvorming trager aangezien meerdere mensen hun akkoord moeten geven. (Zoveel commissies hebben ze bij MEC niet…PP) Ook de accommodaties zijn verschillend: bij Grol klaagt men wanneer ze op gras moeten spelen en bij MEC waren ze juist geen fan van kunstgras. De jeugdopleiding van Grol is niet te vergelijken met die van MEC. Wat mij betreft is het enige waar de Grol in vergelijking met MEC nog wat van kan leren, is dat inzet te allen tijde voorop staat. Hier laat men bij tegenslagen de ‘kopjes’ wat makkelijker hangen, iets wat bij MEC niet snel zal gebeuren.”
Het team
“Zoals al genoemd voelde ik me vanaf het eerste moment thuis bij Grol. Ik heb in de zomerstop een groot gedeelte van de conditietrainingen van Gert Oeds bezocht om mensen te leren kennen. Verder hebben Grol 2 en Grol 3 in de voorbereiding de eerste weken samen getraind. Hierdoor kon ik rustig mijn plek vinden omdat Bjorn Koldeweij het grootste gedeelte van de training voor zijn rekening nam. Binnen Grol 3 ben ik naar mijn mening goed opgevangen. Ik heb een enthousiaste en gedreven groep maar ook nog jong. Daarin is mijn aanvoerder Dirk een belangrijke schakel.
Het eerste seizoen is tot op heden goed verlopen. Het is een nieuw samengesteld team met jonge jongens die nog niet eerder met elkaar hebben gespeeld. In het begin ben je altijd benieuwd of het onderling klikt en dat heeft het eigenlijk vanaf dag één gedaan. Het is een hecht team dat ook kritisch is op zichzelf en elkaar. Je kunt merken dat veel spelers bezig zijn om beter te worden. De trainingsopkomst is zeer hoog. Geregeld zaten er weken tussen dat ik geen of slechts enkele afmeldingen heb gehad voor de training. De samenwerking tussen de prestatieteams verloopt goed. We zitten relatief krap in de aantallen met de selecties maar ik heb nog geen wedstrijd gehad dat ik niet voldoende spelers had.
Ik ben ook erg blij met mijn staf. Werken met deze ervaren mensen ervaar ik als zeer prettig. Ze kennen de club en de mensen binnen Grol. Hierdoor kan ik mij meer bezighouden met de trainingen en minder met de randzaken. Wally is een op en top clubman en Gerard is jarenlang grensrechter geweest bij diverse prestatieteams. Hun kennis draagt mede bij aan het succes van Grol 3.”
De toekomst
“Helaas hebben we het seizoen door de omstandigheden niet afgesloten op de manier waarop we graag wilden. We zijn geëindigd als koploper in de 4e klasse, met een aantal wedstrijden meer gespeeld. Vaak was de reactie binnen de Grol van: ‘eerste seizoen met een nieuwe groep, het gaat goed, prima zo.’ Dus ik had graag kampioen willen worden in mijn eerste seizoen. Ik vind namelijk dat Grol 3 zo snel mogelijk minimaal in die 3e klasse moet zitten. Als je kijkt naar de omvang van de vereniging moet dit ook zeker haalbaar zijn.
Ik heb bijgetekend dus ik blijf minimaal nog een jaar trainer van Grol 3. Tot op heden heb ik begrepen dat er komend seizoen een aantal jeugdspelers zal gaan doorstromen. Inhoudelijk hebben we dit nog niet besproken.Dit zal de komende tijd wel gaan gebeuren. Ik zou graag zien dat Grol 3 een jong team blijft wat min of meer een springplank wordt naar Grol 2 en in de toekomst zelfs (hopelijk) Grol 1. Uiteraard is het dan ook belangrijk dat er een gedreven trainer voor de groep staat die twee keer in de week met de groep traint. Zo zorgen we ervoor dat Grol 3 een prestatief team blijft in de toekomst dat minimaal in de 3e klasse acteert.”
De Corona
“Het corona-virus maakte sommige dingen best lastig. Het leven als boer staat niet stil. Ik heb vooral veel gewerkt en was wat meer thuis om de kinderen op te vangen. Mijn vriendin werkt ook 4 dagen in de week dus het was redelijk aanpoten om alles rond te krijgen. Voor mijn werk als vertegenwoordiger heb ik veelal de klanten telefonisch of via app gesproken. Vergaderingen gingen via skype.
Wat betreft voetbal: Ik denk dat de KNVB geen andere keuze had dan dit besluit te nemen. Al had iedereen het op sportief gebied graag anders gezien. Na de bekendmaking dat de competitie werd stopgezet, heb ik wel een aantal dagen flink gebaald. Ik had het gevoel dat we met iets moois bezig waren. We stonden bovenaan en je zag een stuk onoverwinnelijkheid in het team ontstaan. Graag had ik, en ik denk wij allen, dit willen afmaken. Maar safety first! Doordat we natuurlijk niet konden en mochten trainen, heb ik een challenge binnen Grol 3 opgezet. Het voelde niet goed om niets te kunnen doen met de jongens. Op deze manier houd je toch nog een beetje contact met elkaar.”
Laten we hopen dat we weer zo snel mogelijk de wei in mogen. Ik heb het vermoeden dat als het aan Patrick ligt, we liever vandaag dan morgen beginnen aan het nieuwe seizoen. Hopelijk eindigt hij met Grol 3 weer als koploper, maar dan nu ook echt als kampioen!
