13-10-2021
Bron: Groenlose Gids
Door: Henri Walterbos
‘Er zijn voorbeelden van sporters die van een club afgaan omdat ze met dit thema worstelen’
In het kader van Internationale Coming Out Day spelen FC Volendam en Telstar in de Keukenkampioen Divisie vrijdag 15 oktober tegen elkaar in speciaal voor deze dag ontworpen regenboogtenues om aandacht te vragen voor diversiteit en inclusie of de gelijkheid van gender en seksuele oriëntatie. Een mooi initiatief want als er ergens nog winst te behalen valt op dit gebied, is het wel in de voetballerij. Het bracht Cas Maarse uit de Werkgroep Sport die zich met dit thema bezighoudt in het kader van Oost Gelre Regenbooggemeente en Michiel Krabbenborg, Beleidsmedewerker Sport gemeente Oost Gelre op een idee. De voetbalclubs uit de gemeente Oost Gelre verzoeken om de aanvoerders van de eerste heren- en damesteams aankomend speelweekend te laten spelen met een aanvoerdersband in regenboogkleuren. Direct kwam vanuit Grol het idee om deze aanvoerders samen op de foto te zetten en gezamenlijk de boodschap vanuit Michiel, zelf ook aanvoerder van RKZVC 1, nog krachtiger uit te dragen. Alle verenigingen en aanvoerders zegden direct toe. Maandagavond poseerden ze met elkaar bij de vlaggen die voor vrijheid, seksuele en gendergelijkheid en diversiteit wapperen bij het gemeentehuis in Lichtenvoorde.
De aanvoerders gezamenlijk juichend voor diversiteit en inclusie of de gelijkheid van gender en seksuele oriëntatie.
Dollen
Voorafgaand aan de fotosessie zitten de 10 aanvoerders bij elkaar, wordt er eerst over en weer gedold over krantenberichten over verloren en gewonnen potjes een dag eerder, en heet Michiel de aanwezigen welkom. “Het doel is om binnen de voetbal aandacht te vragen voor dit thema. Het is toch een sport waar dit thema gevoelig ligt. Lastig bespreekbaar soms, al is dat lang niet altijd onwil, is mijn overtuiging. Het is mooi dat alle voetbalverenigingen uit Oost Gelre hier nu aanwezig zijn om deze boodschap verder en samen uit te dragen.”
Aan tafel Luuk Rietberg (HMC’17), Marin te Brake en Bella ten Have (dames HMC’17), Michiel Krabbenborg (RKZVC), Mart Willemsen en Laura Nijland (Grol), Jonna Kampshof en Tim Bader (Longa 30), Wouter ten Have (vv Erix), Vera Wopereis (KSV/Erix) en Jorrit Spexgoor (KSV). Namens de Werkgroep Regenbooggemeente is ook Cas Maarse aanwezig.
6,7 procent is LHBT
“Regenbooggemeente kan iedere gemeente worden. Je kunt jezelf uitroepen tot regenbooggemeente maar Oost Gelre wil ook daadwerkelijk wat ondernemen waardoor het gezicht LHBTI+ diversiteit en inclusie echt een beeld krijgt binnen de gemeente,” begint Cas. “6,7 Procent is LHBT. Dat is een hoog aantal. Ook binnen onze gemeente, al is dat mogelijk iets lager doordat mensen naar de stad trekken, maar het is een item waar aandacht voor nodig is. Het is belangrijk dat mensen zichzelf kunnen zijn in gender- en seksuele oriëntatie. Ook in de sport.” “In de voetbalwereld is dit toch een ondergeschoven kindje,” gaat Michiel verder. “In het profvoetbal zie je weinig voetballers die naar buiten komen dat ze homoseksueel of anders geaard zijn, omdat ze misschien bang zijn voor wat dit allemaal met zich meebrengt. In het vrouwenvoetbal lijkt het meer geaccepteerd. Ik denk dat er ook veel onbekendheid is en er vooroordelen zijn.”
‘Beetje gek’
Op de vraag naar eigen ervaringen of gedachten deelt Wouter als eerste zijn gedachten. “Ik heb niets meegemaakt in eigen omgeving maar eigenlijk is het een beetje gek dat we hier nog extra aandacht voor moeten vragen. Blijkbaar is het nodig. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn. Het is best wel sneu dat dat blijkbaar niet altijd kan. Mooi deze actie, maar jammer dat het nodig is.” “Ik denk dat het bij ons wel bespreekbaar is,” vertelt Jonna. “Wij hebben ook meiden in het team die op vrouwen vallen. Die zijn hier heel open over. Die vriendinnen gaan ook allemaal mee, zitten ook bij ons in de kantine. Ik zou het heel erg vinden als een teamgenoot dit niet zou kunnen zeggen.” “Ik denk dat, zoals we hier allemaal bij elkaar zitten, dat het nooit een probleem hoeft te zijn wie je bent en wilt zijn,” gaat Tim verder. “Alleen toch is er iets waardoor degene die uit de kast wil komen nog een bepaalde drempel voelt. Toch een beetje raar eigenlijk.”
‘Hee vieze flikker’
Dan vertelt Cas over zijn eigen ervaringen als voetballer van RKZVC die zelf uit de kast kwam. “Het overviel me een beetje,” zegt hij hier achteraf over. Zijn indrukwekkende verhaal raakt en bevestigt de noodzaak voor deze actie alleen maar meer. “Je hoort in het veld zo vaak ‘hee vieze flikker. Je bent toch geen homo!’ Daarna in de kantine gaat het weer ‘homo dit, homo dat’. Ben je zelf homo, dan is dat wel een lastig punt. Je staat al onzeker in je schoenen, denkt ‘wie ben ik eigenlijk, wil ik dit wel zijn? Nee, ik wil het liefste ‘normaal’ zijn, met de stroming mee.’ Ik maak er een grapje van, maar er zijn heel veel mensen die in zo’n fase zitten die dit niet kunnen. Homo is scheldwoord nummer 1. Dat woord uit de wereld krijgen is een illusie, maar het gaat wel om een stukje bewustwording, dat we één iemand in ons team heel erg kunnen kwetsen. Zeker in de jeugd. Iemand diens sport ontnemen, omdat deze zich niet veilig voelt, een naar gevoel in zijn maag heeft. Dat is heel erg jammer. Je moet niet accepteren dat dit oké is. Al zijn de aantallen misschien relatief klein, als grote menigte, als clubs moeten we laten zien dat je bij onze clubs veilig kunt zijn, door de vlag bijvoorbeeld, er over te praten, of je zet het op je website. Je moet het breed uitdragen en blijven herhalen.”
“Ik wilde gewoon mezelf zijn. Dat gaat boven bepaalde reacties. Het heeft bij mij ook lang geduurd. Ik was 17. Het heeft wel 5 jaar geduurd voordat ik dat deed. Binnen mijn gezin was het bekend, net als bij een paar goede vrienden. Maar die stap om het iedereen te vertellen, dat was zo een ding. Ik wilde zo graag hetero zijn, oud worden met een vrouw en kinderen. Dat was het ideaalbeeld, maar dat is lastig. Dan moet je een heel proces door, werd je ook nog eens gepest met dat woord homo. Dat helpt je niet om je te laten zijn wie je wilt zijn. Door hulp te zoeken vond ik mezelf sterk genoeg om het te doen. Dat is best wel goed opgepakt. Ik doe lekker wat ik zelf wil en ben nog nooit zo gelukkig geweest met wie ik nu ben. Ik voel me echt vrij en fijn.”
“Het is ook belangrijk dat jullie besturen hier iets mee doen door je af te vragen ‘kan onze jeugd bij ons wel zichzelf zijn?’, ‘wat doen wij met dit onderwerp?’ Er zijn voorbeelden van sporters die van een club afgaan omdat ze met dit thema worstelen; ‘Hoe reageren mijn vrienden, mijn teamgenoten?’ Als je het niet hoort dan denken ook veel mensen ‘het probleem is er niet’.”
Iedereen aan tafel ie het erover eens; Als we door deze actie kunnen bereiken dat we dat ene onzekere kind over diens geaardheid, zichzelf wel normaal mag vinden, kunnen laten beseffen dat het echt wel normaal is, hier niets mis mee is, dan is dat gigantische winst. Michiel geeft aan het eind van de bijeenkomst aan dat hij voornemens is het gehele seizoen de aanvoerdersband in regenboogkleuren te dragen. Dat er velen mogen volgen…. Met de regenboogvariant van de Achterhoekse vlag keren de aanvoerders terug naar hun clubs.
