10-11-2021
Twee weken geleden is het derde clubblad bij iedereen op de deurmat gevallen. Weer een mooie uitgave met veel interessante verhalen. De komende weken zullen wij deze verhalen ook weer via onze website en social media delen. Het eerste verhaal is een prachtig interview met "Grolse Boys-man" Peter Grooten.
(Ben je lid of sponsor van Grol, maar heb je het clubblad niet ontvangen, stuur dan een e-mail naar info@svgrol.nl)
“De fusie was nodig, maar het gemis blijft!”
Bron: Clubblad 2021-3
Door: Pieter Peeters
Op een steenworp afstand van sportpark Den Elshof word ik warm welkom geheten met een lekkere bak koffie. De familie Grooten is verweven met Grolse Boys, veel familieleden hebben bestuursfuncties bekleed of zijn op een andere manier betrokken geweest bij de Boys. Ondanks dat Peter lid is geweest van de Werkgroep Verkenning Fusie, en er dus mede voor heeft gezorgd dat beide Groenlose clubs zijn samengevoegd, moet hij nog steeds een beetje wennen aan het feit dat zijn nieuwe thuishaven sportpark Den Elshof is.
Peter is 68 jaar jong, getrouwd met Gerrie en gelukkige ouders van twee zoons, een schoondochter en één kleindochter. In maart hoopt en verwacht de familie opnieuw een kleinkind te mogen verwelkomen. Peter en Gerrie wonen nu 18 jaar aan de Oude Winterswijkseweg. Daarvoor hebben ze geruime tijd aan de Schaepmanstraat gewoond, dichtbij ‘Het Wilgenpark’.
Peter vertelt: “Ik heb mijn hele leven bij de Grolsch in Groenlo gewerkt, als productiemedewerker. Toen de Grolsch uit Groenlo verdween, ben ik mee verhuisd naar Boekelo. Daar heb ik nog zeven á acht jaar gewerkt, alvorens ik op mijn 58e met pensioen kon. Momenteel geniet ik al bijna tien jaar van mijn vrije tijd. Ik fiets graag, ben in het weekend op het sportpark te vinden en vind het heerlijk om op mijn kleindochter te passen. Ook gaan we een aantal keer per jaar op vakantie, dat kan nu mooi!”
De voetbalcarrière
“Ik ben op elfjarige leeftijd begonnen met voetballen. Dat was toen aan de jonge kant, want eigenlijk mocht je vanaf twaalf jaar pas beginnen met voetballen. Destijds had je alleen nog B- en A-teams. Daar stond je dan, als elfjarig jochie tegen veel oudere en sterke tegenstanders. We verloren dan ook regelmatig. Ik heb in de senioren nog vier jaar in het eerste gekeept en daarna ben ik weer gaan voetballen in het tweede en derde. Op mijn achtentwintigste kreeg ik problemen met mijn knie en dat dwong mij tot stoppen. Sindsdien ben ik jeugdleider geweest, van mijn zoons. Totdat ik in het bestuur terecht kwam.”
Na het voetbal
“De familie Grooten is een bekende naam binnen Grolse Boys. Meerdere familieleden hebben in het bestuur gezeten. Ik heb na mijn actieve voetbalcarrière diverse bestuursfuncties bekleed, waarvan jarenlang als tweede voorzitter. De eerste tijd met wijlen Henk Geurkink, daarna een aantal jaren met Harry Paf. We hadden bij de Boys niet zo veel commissies als hier, haha. Sterker nog, we hadden géén commissies. We deden vrijwel alles met een paar man samen, dus je kon snel beslissingen maken en er een klap op geven. Dat is hier, mede doordat het natuurlijk een veel grotere club is, vrijwel onmogelijk. Dat is ook één van de redenen dat ik uiteindelijk ben gestopt. Ik vond het tijd om het stokje over te dragen aan de jongere generatie. Het is mooi dat er in elke commissie en elk bestuur een voormalig Boys-lid zit.”
De fusie
Peter nam deel aan de Werkgroep Verkenning Fusie, samen met Achmed Taouil en Arjan Paf aan Boys-zijde. Noëlle Neeleman, Dennis Pasman en Michel Hoffman namens de Grol-kant. “Vrijwel uit het niets kregen wij op ons 70-jarig jubileum een huwelijksaanzoek van Hans Scheinck. Daar hebben wij eerst maar eens goed over nagedacht, kijken of het wat kon worden. In het verleden was al vaker geprobeerd een fusie te bewerkstellingen, maar dat kwam nooit van de grond. Dat had van oudsher vooral te maken met een verschil in geloofsovertuiging. Grolse Boys was de protestantse club, Grol de katholieke. Later is het nog een aantal keren ter sprake gekomen, maar tussen beide besturen verliep het niet altijd even soepel. Dus wij stonden er best voorzichtig in. We wilden vooral wat dingen terugzien in de nieuwe vereniging. Dat is ons aardig gelukt. Natuurlijk hadden er wat dingen anders gekund, maar helemaal krijgen zoals je het hebben wil, gaat vaak niet.”
Op de vraag of er veel tegenstanders van de fusie waren, is Peter duidelijk: “Ja natuurlijk zijn er wel mensen die tegen waren, en ik moest er zelf ook goed over nadenken. Ik ben nu 68 en ben zo’n beetje 56 jaar lid geweest van de Boys, dat maakt het best wel moeilijk hoor. We geven best wel een hoop op. Maar achteraf moet je er ook weer niet te moeilijk over doen, want uiteindelijk is voor zo’n kleine stad als Groenlo twee voetbalclubs gewoon te veel. Je hebt te maken met vergrijzing, en er is minder aanwas dan vroeger. Op een gegeven moment moet je reëel zijn. We hebben met het opzetten van de werkgroep de handen ineen geslagen en toegewerkt naar de stemmingsronde. Bij de Grol was het unaniem, bij ons was uiteindelijk de meerderheid die voor stemde. Dus onze missie was geslaagd.”
De toekomst
“We krijgen er op het sportpark nog een stukje Boys-historie bij. Met de Algemene Ledenvergadering, waarover ik mij overigens verbaasd heb dat er zo weinig belangstellenden aanwezig waren, hebben we de plannen met betrekking tot een “Wilgenpark-Arena” ontvouwen. Hoe het uiteindelijk gaat heten, staat nog niet vast. Het is een half kunstgrasveld, waarop de jongste jeugd hun wedstrijden kan spelen en de 35+ en 45+ ook. We laten hier de rode accenten terugkomen in het hekwerk en het veld wordt omgeven door wilgen.”
Peter vervolgt: “Ook hebben wij het afscheidsfeest nog in het vooruitzicht. We hebben de Grolse Boys periode helaas niet op een mooie en gedenkwaardige manier kunnen afsluiten. We stonden met twee teams bovenaan, we zouden de kampioensfeesten combineren met een knallend afscheidsfeest, maar COVID-19 gooide roet in het eten. Dat heeft me wel pijn gedaan. Desondanks maken we er een onvergetelijke dag van. Het feest wordt waarschijnlijk in mei 2022 gehouden bij Café Halfweg in Voor-Beltrum en we hebben al tussen de drie- en vierhonderd aanmeldingen ontvangen!”
Het verleden
“Ik heb prachtige dingen meegemaakt bij Grolse Boys. We hebben met onze zoons in de jeugd een aantal kampioenschappen gevierd, waar ik samen met Martin Jansen leider van was. Maar wat mij altijd bij zal blijven is de promotie met het eerste naar de 3e Klasse Zaterdag, een jaar of tien terug. Met het hele spul op de platte wagen door Groenlo. Het seizoen erop met het kleine Grolse Boys tegen het grote DZC’68, dat was gedegradeerd uit de2e Klasse. Helaas verloren we beide wedstrijden. Overigens verloren we er wel meer, want we vlogen er direct weer uit. Maar het was een onvergetelijke ervaring.
Ook ben ik met diezelfde Martin Jansen op het 60-jarig jubileumfeest van de Boys bij City Lido door de toenmalige burgemeester koninklijk onderscheiden voor de bewezen diensten. Daar ben ik erg trots op!”
Het gemis
Die bewezen diensten, dat is wat Peter het meeste mist. “Ik heb een hele hoop tijd in Grolse Boys gestopt. Ik was sowieso drie à vier keer per week op het voetbalveld te vinden. In het weekend lekker voetbal kijken en doordeweeks onderhoud plegen en overige klussen doen met een vaste groep. We hebben echt alles zelf gedaan met een paar man. Zo hebben wij bijvoorbeeld in een paar maanden tijd het clubgebouw afgebroken en weer helemaal opgebouwd met een aantal vrijwilligers. Dag en nacht hebben we er aan gewerkt. Toevallig was ik recent nog even bij het clubgebouw, er was post geleverd ter attentie van Grolse Boys. Het was pas de tweede keer na de fusie dat ik er geweest ben. Als je daar dan rondloopt, voelt het wel een beetje vreemd allemaal, en doet het toch een beetje pijn…”
Als je zó lang lid van de vereniging bent geweest en je ziel en zaligheid erin hebt gestopt, begrijp ik dat het moeilijk is Het Wilgenpark achter te laten en te gaan voor een fusie. Maar zoals Peter (ik denk terecht) al opmerkte: Voor Groenlo is dit een goede zaak geweest.
