24-01-2023
In de eerste week van januari is clubblad 4 verschenen van het kalenderjaar 2022. Twee weken later dan gepland, maar het was het wachten waard. Wederom een kleurrijke, informatieve en interessante editie. De komende weken zullen we de artikelen uit dit clubblad ook via onze website en social media delen. We beginnen vandaag met het artikel over Hans Scheinck, die tevreden terugkijkt op 12 jaar voorzitterschap.
Hans Scheinck zwaait na 12 jaar af
“Blijf sociaal, bij elkaar. Dat wordt echt een opgave voor de toekomst.”
Bron: Clubblad 2022-4
Door: Rik Gockel
Op 8 januari 2023 neemt Hans Scheinck tijdens een extra ledenvergadering afscheid als voorzitter van Grol. Waar Louis van Gaal bijna anderhalf jaar bezig was met zijn grote missie: zijn spelers overtuigen van dat ene grote doel, was Scheinck jarenlang druk doende met zijn missie: hoe krijg ik een cultuuromslag bij Grol voor elkaar. Van Gaal overspeelde zijn hand, Scheinck slaagt met een ruime voldoende.
We treffen elkaar in de bestuurskamer op sportpark Den Elshof. Ik spreek Hans een dag na de WK-kraker tegen Argentinië. Ben benieuwd hoe hij zo’n wedstrijd heeft beleefd. “Een stuk rustiger dan wedstrijden van Grol 1. Haha! Het Nederlands Elftal heeft te weinig kwaliteit. Er spelen te weinig jongens bij de echt grote clubs in Europa. Dan kom je tekort, dat schat ik van te voren zo in en dan kan ik thuis heel rustig op de bank zitten kijken hoe het mis gaat.”
Rondom wedstrijden van Grol 1 kennen we inderdaad een andere Hans Scheinck. Hij is dan onrustig, loopt in zichzelf mompelend van groepje naar groepje rondom het veld en volgt kritisch het verloop van de wedstrijd. “Dat geeft inderdaad een ander beeld”, zegt Hans. “Ik ben dan een ouderwetse supporter en voel me ook nog eens verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt. Ik probeer telkens iedereen aan de grond te houden, want we moeten eerst presteren en dan pas vieren. Het is typisch Grol dat we te vroeg beginnen aan het feest.”
Verbeteren van het prestatieklimaat
De afgelopen twaalf jaar heeft Hans samen met anderen hard gewerkt om het prestatieklimaat binnen de vereniging te verbeteren. “Dat is grotendeels gelukt. Met de jeugdafdeling staan we in de top 100 van Nederland, we hebben betere coaches, de pupillen maken veel meer uren op het veld, we hebben meer oog voor coördinatie en motoriek en met Jos Heutinck hebben we een uitstekende hoofd opleiding en verbindingsofficier tussen jeugd en senioren. Het eerste en tweede elftal hebben stappen voorwaarts gemaakt. Nu moeten we zorgen dat we dit vasthouden en niet terugvallen.”
Zijn enorme maatschappelijke betrokkenheid en arbeidsethos lopen als een rode draad door zijn leven. Bij Grol kon hij dat twaalf jaar lang verweven met zijn passie voor voetbal en zijn streven organisaties te professionaliseren. De basis hiervoor werd eigenlijk al gelegd in zijn eerste periode als gemeenteraadslid in Groenlo. “In de gemeenteraad ben je breed maatschappelijk betrokken. Over zeer diverse vraagstukken moet je een mening vormen. En in die eerste raadsperiode waren we, veel meer dan nu, bezig met visie en perspectief.”
Hans heeft in zijn loopbaan altijd bepaalde waarden nagestreefd. Dat deed hij als directeur van onder andere een groot scholengemeenschap, rechtbank en gemeente. Maar ook in de politiek en als voorzitter van Grol. “Gebruik je talent, doe het voor 100%, werk hard, geef anderen de kans zich te ontwikkelen en organiseer je eigen weerstand. Jonge mensen leg ik dat uit. In mijn leven heb ik ervaren dat dit loont en daardoor heb ik mooie posities kunnen bekleden.”
Een vernieuwde organisatiestructuur
Hans werd 12 jaar geleden geconfronteerd met een wat traditionele, niet bijdetijdse organisatiestructuur. Het was in de tijd dat de vrijwilliger die Sinterklaas regelde voor de pupillen ook de trainer voor Grol A aanstelde. Voetbal en dan vooral de ontwikkeling van de jeugd en het creëren van goede randvoorwaarden, stond niet altijd centraal. “Dat kun je natuurlijk niet abrupt veranderen. Je hebt te maken met vrijwilligers die iets jarenlang naar tevredenheid hebben gedaan. Nu kun je concluderen dat de splitsing in een voetbalbestuur en organisatiebestuur de juiste stap is geweest. We hebben de verantwoordelijkheden wat lager gelegd en meer ruimte gecreëerd voor eigen initiatief en de beslissingsbevoegdheid vergroot. In beide besturen zitten op hun terrein kundige en enthousiaste mensen.”
Niet alles is gelukt
Jazeker, hij kreeg weerstand. In die twaalf jaar ging het niet altijd geruisloos en zonder bonje. In zekere zin vindt Hans dat ook bijna noodzakelijk. “Van weerstand groei je. Ik haal graag figuren binnen de club, die misschien wel meer in hun mars hebben dan ik zelf. Ik vind het goed als mensen er tegenin gaan, maar dan wel gefundeerd en genuanceerd.” Dat lukte helaas niet altijd. Er zijn momenten geweest dat de weerstand een gevaar ging vormen voor zijn koers en voor de stabiliteit van de vereniging. Hans: “We hebben een aantal keer een vrijwilliger moeten corrigeren of zelfs op een zijspoor moeten zetten. Dat zijn lastige momenten, want het blijft een vrijwilliger die zich belangeloos en goedbedoeld inzet. In het bedrijfsleven ontsla je zo iemand na twee waarschuwingen; nu geef je ze nog een derde of vierde kans.”
Soms ook moest hij zelf op de rem trappen. De vereniging bleek nog niet klaar voor een apart bestuur ‘gezondheid en gedrag’. Het introduceren hiervan riep zoveel oppositie op dat na een jaar de stekker eruit werd getrokken. Communicatief liep het niet zoals hij gewild had. Hij kan het nog niet helemaal begrijpen. “De maatschappij komt de club in. En de problemen die de maatschappij ervaart met gezondheid, verslaving en gedrag spelen op het Marianum, in het uitgaansleven, maar ook bij Grol. We willen een vitale vereniging zijn. Het lijkt alsof sommige personen denken dat we ons alleen op voetbal moeten richten en niet teveel moeten bemoeien met andere problematiek. Maar mijn strekking is dat we lastige onderwerpen bespreekbaar moeten maken. Preventief kun je veel doen. Aandacht geven helpt, praat met de jeugd en daag ze uit om zelf met oplossingen te komen. Je moet naar voren kijken en durven vernieuwen.”
Verwondering
Verwonderen. Dat doet hij met enige regelmaat. Vaak gaat die verwondering gepaard met een glimlach. Soms ook niet. Hij geniet van het jeugdvoetbal, het plezier dat afstraalt van de kinderen op het veld. En ook van de lagere seniorenteams, die soms twintig man op papier hebben staan en dan met kunst en vliegwerk een elftal op de been krijgen. “Ik zie wel de humor in van hoe ze met elkaar omgaan en het geklungel in de wedstrijden. Hoe krijgen ze het voor elkaar, denk ik dan.” Hij fluit nog steeds zijn wedstrijden, zowel op zaterdag als op zondag en hij weet dat hij het imago heeft van ’uit-fluiter’. “Ik probeer altijd objectief te blijven, niemand te benadelen maar ik kan het natuurlijk wel een keer fout hebben. Dat zeg ik niet. Ik denk wel dat een fout van mij in het nadeel van Grol enorm wordt uitvergroot.” Verwonderen doet hij zich nog steeds over het terugzetten van losse goaltjes op de daarvoor aangelegde opstalplekken. “Ik bedoel daarmee dus het niet of verkeerd terugzetten daarvan. Ik heb misschien wel twintig keer geprobeerd allerlei geledingen daarop aan te spreken. Het is me niet gelukt. Nu maak ik zelf iedere zaterdagmiddag of zondagochtend een rondje. We beseffen met ons allen niet dat achtergelaten goals rondom velden gevaar oplevert voor de sporter. Ik voel me daar verantwoordelijk voor en daarom doe ik het zelf maar.”
Dat zelfde geldt voor het schoonhouden van het sportpark. “Als ik zelf bij andere verenigingen kom, erger ik me altijd aan zwerfafval. Dat je aan komt rijden en allerlei blikjes en lege zakjes chips ziet liggen op de parkeerplaats. Vanuit mijn verantwoordelijkheid als voorzitter vind ik dat bezoekers op een schoon sportpark moeten arriveren. Daarom ben ik al lang geleden begonnen met het schoonhouden van het parkeerterrein en later is daar een stuk van de Oude Winterswijkseweg bijgekomen. Nu prik ik zwerfvuil tussen het tennispark en de viaduct. Ik ben inmiddels supporter van ‘Nederland Schoon’ en wat andere mensen ervan vinden, interesseert me geen moer. Volgens mij beschadig ik er niemand mee.”
Mooi en verduurzaamd sportpark met zorgen
De accommodatie van Grol staat er anno 2022 redelijk goed op. “We hebben een mooi en sfeervol sportpark, maar het is ook een lastige accommodatie. We hebben veel losse gebouwen met een verschillende onderhoudsstaat. Die zijn moeilijker te beheren en te verduurzamen in vergelijking met een nieuw complex zoals dat van Winterswijk of Trias. We hebben best veel gedaan, maar naar energie-neutraal is nog wat anders. Als we zonne-energie niet kunnen terug leveren, dan liggen de zonnepanelen er voor een groot deel van het jaar nutteloos bij, want in de hete maanden wordt niet gevoetbald en is er geen vraag naar energie. De twee natuurgrasvelden lijden onder de steeds warmere en drogere zomers. Door onderliggende leemlagen is het oppompen van grondwater niet te doen en het gebruik van oppervlaktewater uit de Slinge is door sproeiverboden regelmatig geen alternatief.”
Eervolle In Memoriams
In augustus kondigde Hans zijn afscheid aan en in de algemene ledenvergadering van oktober vertelde Hans aan de aanwezige leden dat de nieuwe voorzitter vooral ‘geen man moest zijn met opgroeiende, jonge kinderen en een drukke baan’. “Ik wilde daarmee zeggen dat het voorzitterschap veel tijd en flexibiliteit van je vraagt. Je wordt iedere dag op de meest gekke momenten bestookt met telefoontjes of e-mails. Het vraagt veel discipline om iedere dag alles te beantwoorden. Doe ik een aantal dagen niets, dan ontstaat snel een stuwmeer aan werk.” Bijzonder aan zijn voorzitterschap waren ook de In Memoriams die hij schreef. Niet alleen voor overleden Grolmensen, maar ook naar andere verenigingen die te maken kregen met leed. “Ik vind dat dit erbij hoort bij een vereniging. Dat je aandacht hebt voor de overledenen. Of iemand nu 51 of 86 is geworden, dat maakt geen verschil. Het kost wel veel energie, want je moet het waardig doen, met de juiste strekking en zonder fouten. Maar het geeft ook voldoening als je terug hoort dat de familie het erg heeft gewaardeerd.”
Politieke ambitie
Vanaf begin volgend jaar is het voor hem gedaan met alle werkzaamheden voor Grol. Hij is onlangs begonnen als leerlingcoach op het Marianum. Weer een nieuwe uitdaging. “Ik pleit ervoor dat leerlingen op het VMBO vooral hun talenten moeten benutten en niet vermoeid moeten worden met vakken waar ze nooit meer wat mee doen.” Daarnaast kan Hans zijn energie natuurlijk volledig kwijt als gemeenteraadslid voor OOG (Onafhankelijken Oost Gelre). Scheinck was al eerder 18 jaar gemeenteraadslid voor die partij in de periode tussen 1976 en 2003. Niet aanééngesloten omdat hij tussendoor naar Lochem was verhuisd. Hij heeft nu weer zin in een nieuwe periode en wil zich constructief opstellen. “Het afgelopen jaar is er veel gebeurd. Ik was een periode flink gefrustreerd, omdat ik me gepiepeld voelde door het CDA en de VVD. Ik zag een coalitie met de drie grootste partijen helemaal zitten. Ze hadden van mijn ervaring gebruik kunnen maken. Een brede coalitie had geweldig gepast in deze tijd en had op tal van fronten een brede samenwerking opgeleverd. Wij waren notabene de tweede partij en hadden zetelwinst geboekt. Ik heb daar zeker een half jaar last van gehad.” Die narigheid heeft hij inmiddels achter zich gelaten. Hans is links en rechts jonge raadsleden aan het coachen en vervult met veel bevlogenheid zijn controlefunctie op het stadhuis. “Dat hoeven ze mij niet te leren. Ik zit er niet voor mezelf maar voor de gemeenschap. Als het moet loop ik rechtstreeks naar ambtenaren heen om informatie op te halen. Ik zie discussies aankomen en wil goed beslagen ten ijs komen. Ik hoop de komende jaren samen met andere raadsleden aan een visie te kunnen werken. Inwoners van Oost-Gelre hebben ook behoefte aan een lange termijn perspectief. Ze zijn nog niet van me af; politieke aspiraties blijf ik houden.”
Als supporter verder
Hans is trots dat Grol goed door de coronatijd is gekomen. “We zijn goed bij elkaar gebleven en hebben elkaar geholpen. We waren flexibel.” Hij ziet echter dat, door corona waarschijnlijk extra aangejaagd, men zich meer in hun eigen bubbel begeeft. “Mensen doen meer binnen hun eigen groepering. En dat is niet altijd even wenselijk. Blijf sociaal ten opzichte van een ander en heb geen angst voor het onbekende. Grol is bij uitstek een doorsnede van de samenleving waarin je makkelijk mensen kunt opzoeken die niet uit je eigen groep komen. Blijf sociaal, bij elkaar!!”
Hans gaat Grol de komende tijd op afstand volgen. “Supporter van het eerste elftal ben ik al heel lang en dat blijf ik. Zowel uit als thuis.”
