25-03-2005
Tekst: Theo Huijskes
De losse verkoop van het bekende voetbalweekblad Voetbal International heeft zelden zo goed gelopen als in week vier van dit jaar. Zij die niet geabonneerd zijn, stonden bij wijze van spreken in de rij om het blad te kopen. Mede om die reden was het populaire voetbalmagazine in ons eigen Groenlo zeer snel uitverkocht. Maar alle gekheid op een stokje, het interview met VI was voor mij een bijzondere en tegelijkertijd erg plezierige ervaring. Bovendien was de benadering en de omgang door en met journalist Thijs Jaski en fotograaf Cees van Hoogdalem erg plezierig. Lang niet iedere voorzitter van een amateurvoetbalvereniging krijgt de kans om zijn of haar vereniging in een dergelijk internationaal bekend staand voetbalblad te profileren. Ik en met mij velen zijn ervan overtuigd dat het verhaal in VI de pr, de uitstraling en dus de naam van onze vereniging ten goede is gekomen. Groenlo in het algemeen en de sportvereniging ‘Grol’ in het bijzonder zijn zowel nationaal als internationaal weer op de kaart gezet!
Vanzelfsprekend heb ik naar aanleiding van het interview diverse reacties gehad, niet alleen van velen uit Groenlo, maar ook van velen buiten Groenlo. Ik werd zelfs gebeld door enthousiaste mensen uit o.a. Schiedam, Veenendaal, Eindhoven en Rotterdam. Deze voor mij onbekende bellers hadden met veel interesse het verhaal gelezen en waren onder de indruk van de voetbalclub Grol. Dat de thans bij AZ in Alkmaar werkzame en erg populaire voetbaltrainer Co Adriaanse mij belde, had ik wel verwacht, maar was ondanks dat een leuke bijkomstigheid. Niet alleen vanwege onze contacten, maar ook als gevolg van zijn bezoekjes aan onze club, heeft Co een zwak voor Grol. Vanzelfsprekend heeft de eindredactie van VI enkele gepeperde uitspraken van mij gebruikt voor de opmaak van het verhaal, anders gezegd: voor de kopteksten. Prima toch. Maar veel, heel veel wat er gezegd is, lees je niet terug. Kan ook niet, want het gesprek duurde bijna twee uur. Voor de geïnteresseerden onder u kan ik derhalve melden, dat er ook gesproken is over bijvoorbeeld ene Johan Cruijff, de meest geniale voetballer die Nederland ooit heeft gekend, maar tegelijkertijd wel de voetballer die in 1978 bij het WK in Argentinië het Nederlands elftal en dus ons allen in de steek liet, om nog maar niet te spreken over zijn aanhoudende weigering om de verantwoordelijkheid te nemen voor de functie van bondscoach. Jammer vind ik het wel, dat er niets is opgenomen wat betreft datgene wat ik gezegd heb over SC Heerenveen. Over onze contacten met voorzitter Riemer van der Velde en de eigenlijk niet uit te leggen voorbeeldige rol, die echtgenote Annie speelt in het leven van Riemer, maar zeker ook in het bestaan van die fantastische club uit het Noorden van ons land. Wat onze eigen club betreft, waren de twee pagina’s in VI helaas niet toereikend om mijn lofuitingen over onze eigen voetbalcoryfeeën uit het verleden en het heden op te tekenen, zoals Herman Wientjes en Bernard Kuipers uit het inmiddels verre verleden, Theo Kaak en Henk(ie) Blanken uit een veel latere periode en onze vriend Michel Hoffman, weliswaar om heel andere redenen de aanvoerder van de recentste generatie voetballers bij Grol. Ten aanzien van het hoofdstuk trainers is het aspect, dat ik ten behoeve van de juiste presentatie en uitstraling een groot voorstander ben van goed geklede verenigingsfunctionarissen, enigszins uit zijn verband getrokken. Maar goed, in werkelijkheid heb ik ook gesteld dat in de 30-jarige periode dat ik nu al bestuurslid ben van deze mooie club, onze huidige hoofdtrainer Gerard Bos, niet alleen vaktechnisch gezien maar zeker ook vanwege zijn brede verenigingsbelangstelling, bezig is mijn meest favoriete Groltrainer Peter Schulte (kampioen in 1992 en 1993) van de troon te stoten. Maar wat ik het allerbelangrijkste vind, is het gegeven dat in het redactionele stuk de identiteit en de homogeniteit van de sportvereniging ‘Grol’ duidelijk naar voren is gekomen. Iedereen en vooral iedere voetballiefhebber in dit land en zelfs buiten dit land heeft kunnen lezen, dat wij als vereniging de zaakjes organisatorisch, bestuurlijk, financieel en sportief goed voor elkaar hebben, dat wij met z’n allen trots zijn op ons vrijwilligersbolwerk en dat ons jaarlijkse internationale Marveldtoernooi voor de C-jeugd wordt aangemerkt als het pronkjuweel van de club. Mooi toch!
Even iets totaal anders. Het jaarlijkse carnavalsfeest ligt al weer geruime tijd achter ons. Maar het is zeker binnen Groenlo een bekend gegeven dat de carnavalsvereniging De Knunnekes en de sv Grol onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Beide verenigingen hebben iets met elkaar. Natuurlijk zijn en worden er over en weer wel eens kritische opmerkingen gemaakt, maar in welke goede relatie gebeurt dat niet. Bovendien blijf je op die manier elkaar scherp houden en de resultaten daarvan komen vervolgens weer ten goede van onze eigen Grolse gemeenschap. Zonder andermaal in detail te treden, moeten in dat kader ook de kritische kanttekeningen, gemaakt tijdens mijn Nieuwjaarstoespraak richting De Knunnekes, worden gezien. Het getuigt niet alleen van tolerantie, maar ook van begrip dat niemand aan de toen door mij gemaakte uitspraken vervolgens nog afkeurende woorden heeft vuil gemaakt. Het carnavalsgebeuren op vooral 6, 7 en 8 februari jl. was daarna één groot feest met bovendien verschillende Grolgeledingen in een hoofdrol. Wat alleen al te zeggen van onze eigen wagenbouwgroep, die in de categorie grote wagens weer een eerste prijs in de wacht wist te slepen. Grote klasse jongens! Ook de Grol 3-ters kwamen dit jaar niet alleen sterk, maar vooral bijzonder kleurrijk voor de dag. Echt blij als kleine kinderen bij het winnen van een wedstrijdje koekhappen waren de dames en heren van Grol 11 na het behalen van de tweede prijs in de categorie grote loopgroepen. Niet zozeer vanwege de gemaakte wagen, maar meer vanwege het entertainment wist verder een bij de Koninklijke Grolse Voetbalbond verenigde en bij de sv Grol spelende vriendengroep de show te stelen. Voeg bij dit alles het gegeven, dat wij als bestuur met de leden van de wagenbouwgroep traditiegetrouw de beide hoogheden met een delegatie van de carnavalsclub op de woensdag voorafgaande aan de carnavalsdriedaagse in ons eigen sportcafé een warm onthaal bereiden, en nog eens duidelijk wordt dat wij ook op andere dan sportieve terreinen ons steentje bijdragen aan het wel en wee binnen de gemeenschap Groenlo. In het verlengde daarvan kan ik u zeggen, dat het initiatief van de wagenbouwgroep om een eigen ruimte op het sportpark ‘Den Elshof’ zo uit te breiden en in te richten dat deze ook gebruikt kan worden als wagenbouwloods, bij ons bestuur in goede aarde is gevallen. Een werkgroepje, bestaande uit een delegatie van de wagenbouwgroep en een delegatie van de vrijwilligers(woensdag)groep zal onder leiding van bestuurslid Stan Raben een en ander gaan uitwerken.
Op het moment dat u dit clubblad onder ogen krijgt, is de nieuwe naam van onze gemeente waarschijnlijk nog niet bekend. Hoe de nieuwe naam ook luidt of gaat luiden, een en ander heeft vooraf in ieder geval de nodige voeten in de aarde gehad. Wat u en ik ook van de nieuwe naam vinden of gaan vinden, het blijft een bestuurlijke dwaling, een blunder oftewel een uitglijder van jewelste om in ons democratische bestel de aan de bevolking op 17 november 2004 gevraagde mening achteloos aan de kant te schuiven om vervolgens na een advies van een commissie van op papier wijze personen een eigen keuze te maken. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer, om nog maar eens enkele veel gebezigde woorden van mijn illustere voorganger Henk Stokkers te citeren. Wat mij betreft had de gemeenteraad de suggestie van mijn goede vriend Frans Kooiker, gedaan tijdens zijn onvervalste en professionele carnavalsbuut, mogen overnemen. ‘Voor de Grol’ is een naam waar niemand van ons iets op tegen heeft, ondanks dat Lichtenvoorde en niet Groenlo voorop gaat in de naam. Maar wat veel belangrijker is dan de naam, is datgene wat wij als inwoner en als vereniging van de nieuwe gemeente mogen verwachten. Wanneer ik mij beperk tot onze vereniging, ben ik daarover somber gestemd. Als bestuur blijven wij in ieder geval rekenen op continuering van de subsidie, zoals wij die ook in de gemeente Groenlo kregen toegekend. Daarnaast vertrouwen wij erop dat het onderhouds- en investeringsplan voor de lange termijn, waarin wij zelf inmiddels ook veel tijd en energie hebben gestoken, kan rekenen op die financiële medewerking van de zijde van de gemeente, die het plan in de praktijk ook nodig heeft. Bovendien zal in navolging van Lichtenvoorde ook in Groenlo op niet al te lange termijn een kunstgrasveld moeten liggen. Het in vervulling gaan van deze grote wens is onmogelijk zonder overheidssteun, in dit geval een gemeentelijke subsidie. Verdere privatisering van de sportaccommodaties en het in de praktijk brengen van meer zelfwerkzaamheid staat erg hoog in het politieke vaandel van de nieuwe gemeente. Als voorzitter durf ik te stellen dat wij als sportvereniging ‘Grol’ daarop al lang vooruitlopen en beide zaken al gedurende een reeks van jaren met veel verve uitvoeren.
Het zal daarom toch niet waar zijn, of anders gezegd: het zal toch niet gebeuren dat andere (sport)verenigingen in onze nieuwe gemeente, die opgezadeld zitten met grote achterstandssituaties omdat zij de nodige zelfwerkzaamheid en het doen van eigen investeringen altijd aan hun laars hebben gelapt, nu op forse gemeentelijke financiële steun kunnen rekenen om alles op het gewenste peil te brengen, terwijl wij als voorloper van dit (nieuwe) beleid en dus als een voorbeeld vereniging zullen worden gestraft voor de door de jaren heen onbeschrijflijk veel gepleegde zelfwerkzaamheid en de vele geheel uit eigen portemonnee betaalde investeringen?
U allen veel voetbalplezier toegewenst en al onze spelende leden, trainers, leiders e.a. in het bijzonder wens ik veel succes in de competitie. Tot ziens op ons sportpark ‘Den Elshof’!
