03-04-2016
Korte Anneliese
Vandaag stond de Achterhoeks derby tegen Varsseveld op het programma. En dan hoor ik u al denken tegen die boomlange beresterke reuzen uit Varsseveld, dat veld waar de blaadjes over het drassige natuurgras waaien vanuit de hemelshoge peppels en waar ze gruwen van de term kunstgras? Inderdaad, daar moesten onze E1-toppers het tegen opnemen. Daarbij had onze intelligence afdeling ook niet stil gezeten, want die zwartwitte Varsseveldse formatie wordt geadviseerd door Guus Hiddink daarbij in de rug gesteund door de beide Korea’s. Wellicht lijkt het op tv dat Noord- en Zuid-Korea niet met elkaar kunnen, maar als Guus hun hulp nodig heeft, dan zijn het gewoon dikke maatjes en dan straalt ook Kim Jung Il, ondanks of dankzij zijn kernwapenarsenaal. Maar laten we niet afdwalen, want ondanks de informatie- en communicatieoorlog rond deze niet beladen wedstrijd, stonden we rond 10.45 uur op het verwegistanste veld 4 van ‘Het dorp van Hidingu’ te warminguppen.
Alle vooroordelen richting de Varsseveldse formatie gingen meteen overboord, want ze waren niet boomlanger dan de onzen, de dikte van de boven- en onderarmen van beide teams ontliep elkaar niet veel en qua voetbal hadden wij twee streepjes voor, maar dat bleek later pas… Qua voetbal hadden wij twee streepjes voor, bleek nu. Varsseveld E1 dat in de najaarscompetitie door een tweede plek in de eerste klasse nog promoveerde naar deze prachtige hoofdklasse, werd aan alle kanten overlopen. Ondanks hun positieve instelling konden ze niet meer dan terugspelen naar de keeper die vervolgens de poot aanhaalde en het moet gezegd, dat kon hij goed. Een groot nadeel voor Varsseveld was het feit dat vandaag onze toppers van meet af aan top speelden en zelfs op dit knollige grasveld goed uit de voeten konden en naar hartenlust combineerden met de snelheid van het geluid, maar dat heb ik van horen zeggen, en soms met de snelheid van het licht, maar dat heb ik zelf niet gezien…
Dan dwalen mijn gedachten even af naar de training van afgelopen donderdag waar Mats een stukje van zijn tand verloor, maar vervolgens gewoon volle bak doortrainde. En dan niet te vergeten onze topkeep Tycho, die sinds diezelfde, zojuist genoemde activiteit, door het leven gaat als: ‘De zeis’.
Nu werd vandaag zo’n beetje alle gras voor de voeten van Tycho weggemaaid door zijn teamgenoten, maar Mats zette zijn tanden werkelijk in de wedstrijd. Zelf schakelde hij af en toe een tandje bij en Varsseveld… Varsseveld moest kiezen, maar bleek tandeloos…
De blauwwitte vechtmachine haperde vandaag geen moment en aanval op aanval beukten op het Varsselse doel. Met name het aluminium werd getest op zijn hardheid; zes keer werd de lange lat vol en frontaal geraakt, het kraken hoorden we wel, maar breken deed het gelukkig niet. Wat zal Toon Hartman blij geweest zijn dat we niet in Groenlo speelden, want het uitdeuken van die doeltjes is zeker geen pretje…
Om het terugspelen op de doelman te voorkomen gingen we op en un momento dado 1-2-1-3 spelen. Dit leverde onszelf natuurlijk legio mogelijkheden en kansen tot scoren op, maar ook Varsseveld kwam er af en toe gevaarlijk uit, sterker nog de tegenstander scoorde een knap uitgespeeld doelpunt. De aanval erop van de onzen was kenmerkend voor deze wedstrijd. De bal liep als een lopend vuurtje door onze linies en zuiver en strak werd de bal vanuit Tycho via Lars en Mats, doorgespeeld naar Tyn en in de combinatie met Jordi en Yaluca ging de bal naar Thijmen die de bal in ene bij de geheel vrijstaande Juul afleverde en het was wederom kaasje.
Na het laatste fluitje van de goedleidende, maar ook goedlijdende trainer/scheids, hadden wij elf keer het netje laten bollen en de thuisploeg één keer. Opgeteld en verdeeld kom je dan uit op 1-11; in het Romeins is dat I – XI; in het Noord-Koreaans tjing- tjingtjing en in het Zuid-Koreaans tjing-tjingtjing. Het commentaar van adviseur Hiddink was: ‘Vandaag geen pingping’…
Natuurlijk sloten we weer af met beloonschoppen, de overwinningsteamwave uitgevoerd voor ons eigen TOPlegioen en natuurlijk de pinball, waarbij de man of the match standaard mag bowlen met een voetbal op in dit geval zeven levende TOPkegels uiteindelijk lijkt het voorspelbaar en dat is het ook, want alle levende TOPkegels gaan altijd om…
Als ik u nu vertel dat Yaluca mocht bowlen, dan weet u ook wie er man of the match was: ‘Yaluuuuuuucaaaaa’. Hoe knap als u weet dat hij anderhalve week geleden nog geveld door de griep in bed lag, verleden week de tweede helft hoe logisch geen pepernoot raakte, maar zich dan zo terugknokt en fantastisch spel aan de dag legt. Complimenten en gefeliciteerd Yaluca, maar onze complimenten gaan uit naar onze gehele TOPselectie Vet genieten van onze Toppers…
Trots op ons TOPlegioen, maar nog trotser op onze toppers!!!
