Grol E1 - DZS E1

23-04-2016

Korte Anneliese
Vandaag stond in deze prachtige hoofdklasse dé kraker op het wedstrijdaffiche. Grol E1 – DZC E1. De nummer één tegen de nummer twee; twee puntjes verschil met daarna nog twee wedstrijden te gaan. Een wedstrijd om werkelijk nooit en te nimmer nie niet meer te vergeten… Uhhh… uuuh… Hoe ging de wedstrijd ook alweer?

Bij de wedstrijdbespreking zaten de witte kopjes met focus te luisteren; onze toppers zijn het hele seizoen al top, maar nu ging het echt en meer dan echt om het eggie. Zouden onze toppers zichzelf belonen, door de nummer twee opzij te zetten? De warming-up was van beide teams strak en scherp, maar de Deutinchemmers leken ietwat meer ontspannen. Onze leider/scheids was zo slim geweest deze pot over te laten aan collega Sven Dorsthorst, zodat alle schijn van partijdigheid werd weggenomen. Wout, vooruitdenken en dan slim kiezen, dat kenmerkt een topper! Dan even over scheidsrechter Sven Dorsthorst, onthoud die naam. Wat had hij deze wedstrijd onder controle, ondanks de druk die erop zat. Nu weet ik toevallig dat zijn opa Joep Dorsthorst al jaren als een zeer betrouwbare en goede scheids te boek staat, dus met de fluitketel ingegoten gekregen, zullen we maar zeggen...

Gedurende de eerste helft bleek al snel dat de ploegen aan elkaar gewaagd waren, maar de geelblauwen waren ietwat scherper in de duels. Onze toppers waren teveel bezig met tegenhouden in plaats van zelf te gaan voetballen. Het flitsende en attractieve combinatievoetbal van de blauwitteGrolE1voetbalvechtmachine leek nog even op stal te staan. DZC vond goed de vrije man middenop, doordat Jordi teveel achterin stond. Maar toen de onzen gewoon achterin één op één gingen staan en Jordi doorschoof naar de middenman, stond het organisatorisch weer goed. Over en weer waren er mooie aanvallen en dito kansen te zien. De schroom werd steeds meer afgeworpen, maar uit een ingestudeerde, bijna hockey vrijebal, scoren uit een tip-in, was die tip-in er wel, maar die tip ging er nog niet in, maar de rebound werd vervolgens als een kanonskogel binnengeschoten. 0 – 1 en het moet gezegd het niet echt, echt niet, onverdiend… Onze toppers rechten hun rug en kregen langzaam meer vat op onze opponenten uit de stad van de zebra’s. Hoewel de onzen aandrongen, viel de gelijkmaker niet. Goed dat de rust aanbrak, zodat we de koppies een beetje konden finetunen…

Na de rust grepen onze toppers het initiatief, maar wat speelde ook DZC een geweldige pot voetbal. Gedreven en gebrand, vochten ze voor elke bal en speelden daarbij gewoon goed combinatievoetbal. Na een steekbal van Mats was onze spits Juul er vervolgens als de kippen bij om de erg goede, zeg maar prima, keeper van de tegenstander met een droog bekeken schotje te verschalken. 1 -1. Een kleine verslapping van onze toppers, leverde DZC in korte tijd twee dotten van kansen op, waarvan er één, een ongelofelijk harde pegel, op de lat uiteenspatte. Hoe vaak hadden we dat geluid al niet vervloekt in deze competitie, terwijl het nu als ‘Gloria in excelsis deo in den hoge, in den hooogguh’ klonk. Dit was eigenlijk het keerpunt in de wedstrijd, want de blauwitteGrolE1voetbalvechtmachine kreeg de controle over de wedstrijd, hoewel DZC gevaarlijk bleef counteren. Na wederom een solodribbelactie van Matsie Mats legde hij de bal panklaar neer voor Juul alias Juulothelli, die de bal wederom koelbloedig in het netje legde. 2 – 1. De stemming was euforisch. De linkeraanvaller van de superboeren uit Doetinchem, had vervolgens een klein korsluitingsmomentje in de bovenkamer en werd door de scheids resoluut voor vijf minuten naar de kant gestuurd. Eigenlijk had niemand dat bijna door en ook de trainer van de zeer sportieve Doetinchemse formatie wisselde het ‘heethoofdje’ gewoon. Hoe zuur dat DZC uit een wederom geraffineerd genomen (hockey)vrije bal via een tip-in de 2 – 2 scoorde. Consternatie alom, want er stond een speler teveel in het veld. Ik weet niet wat de officiële reglementen aangeven, maar scheidsrechter Sven Dorsthorst hield zijn hoofd koel, sprak duidelijke taal. Hij telde het doelpunt, maar van DZC moest er alsnog een speler voor vijf minuten af. In deze vijf minuten konden de geelblauwen geen vuist maken, maar onze toppers leken ook niet door te hebben dat ze een mannetje meer hadden. Ook toen het weer zes-tegen-zes was, leek de wedstrijd af te stevenen op een verdiend gelijk spel; geen van beide ploegen verdiende het om te verliezen en dat kan door een gelijkspel. MAAR eigenlijk verdienden beide teams het om te winnen en dat kan dan net weer niet. Ik stel dan bij deze ook voor om de KNVB-, de UEFA- en de FIFA-spelregels subiet te veranderen als er twee ploegen tegenover elkaar staan die zo aan elkaar gewaagd zijn en die zo gaan voor de winst. Gewoon beide laten winnen. In het ultieme geval zou dit twee wereldkampioenen opleveren… Sowhat?, out-of- the-box denken misstaat niemand. Natuurlijk zijn er weer azijnplassers die vragen: ‘hoe bepaal je dat dan?’. Heel simpel, daar hebben we ‘Hawkeye’ voor. Laat ze  maar eens gaan kijken bij Vitesse daar doen ze dat al jaren en nog wel met een echte. En de eieren laat je dan uitbroeden in het stadion van Go Ahead Eagles in Deventer. Ja, Infantino, daar ben ik je effe voor hè? Geregeld, we hebben een nieuwe regel…

Zou deze pot dus, pak hem beet, vijf uurtjes later gespeeld worden, dan zouden we twee winnaars hebben, maar sport is sport en DZC ging erg zuur met nul punten naar huis. Want net voor tijd herrees onze sfinx Thijmen uit zijn as en hij deed waar hij goed in was (dat rijmt.. haha), goed in is en altijd goed in zal blijven, hij zette zijn turbo erop, omspeelde twee verdedigers alsof ze er niet stonden en ging op het doel af. Zijn schot werd knap en goed geblokt door de zeer goede goalie, maar klemvast pakken dat lukte hem niet. De rebound viel precies goed voor de voeten van Yaluca, hoe koelbloedig rustig legde Yaluca de bal klaar voor zijn fantastische rechter en droog, maar met laserprecisie schoot hij de bal tussen keeper en paal in het netje. 3 – 2. Wat een uitbarsting van geluk lieten onze toppers zien en een bultje blauwwit krioelde op het veld, wie wie was? Ik kon het effe niet meer zien. Is dat belangrijk? Nee! Waarom dan opnemen in deze Anneliese? Wie het weet mag het zeggen!  Maar daarentegen, ook minder belangrijke, wellicht onzinnige, zaken mogen genoemd worden. Sterker nog, wie schrijft die blijft, maar ik merk dat ik afdwaal…

Na het laatste fluitsignaal ging de euforie nog even verder, want al onze toppers werden tot man of the match uitgeroepen en… de titel van deze prachtige hoofdklasse komt binnen handbereik van onze TOPPERS.

Na de pingels gingen beide ploegen sportief uit elkaar door elkaar een stevige hand te drukken en elkaar te complimenteren met het vertoonde spel.

Dan zou je denken hoe verder?, nu onze toppers dropen af, klinkt raar, maar even de uitleg erbij: ze gingen met kleren en al onder de douche en zongen als het Urker mannenkoor in zijn beste dagen.

TOPPERS, Tycho, Mats, Lars, Jordi, Tyn, Yaluca, Thijmen en Juul gelukkig hebben jullie de beloning gekregen voor alle ‘bloed, sweat and tears’ en dan wel letterlijk genomen, want wat gaan deze jongens er elke week weer voor bij training en wedstrijd en dan vloeit er wel eens een druppeltje bloed, dan werken ze zich elke keer weer in het zweet en dan valt er wel eens een traantje, maar vaak oogst je in het leven wat je zaait (Mattheus 3 vers 15) en zo sleepten we vandaag een overwinning uit het vuur voor de poorten van de hel, God zij dank of het ook dank zij God is dat weet niemand.

En ons eigen superTOPlegioen? Bedankt, duizendmaal dank, voor jullie steun!

Trots op ons eigen TOPlegioen, maar nog trotser dan trots op onze TOPPERS!!!!!

En het bleef nog lang onrustig in het Grolse…. Waarvan akte!!!