02-05-2022
Met Pasen is het eerste clubblad van 2022 verschenen. Deze is bezorgd bij alle leden en sponsoren van Grol. Het is wederom een kleurrijk magazine geworden met leuke en interessante verhalen en interviews voorzien van mooie foto's. In de komende weken zullen we deze verhalen en interviews ook weer publiceren op onze website en social media. Mocht je het clubblad nog niet hebben ontvangen stuur dan even een mail naar info@svgrol.nl.
Vandaag het eerste interview en wel met Jos Nijland, een van onze gewaardeerde vrijwilligers en al meer dan 50 jaar betrokken bij Grol.
Jos Nijland, gewaardeerd vrijwilliger binnen onze vereniging
Bron: Clubblad 2022-1
Door: Ronald Buesink
Op een zonnige vrijdag eind februari ben ik ‘s avonds uitgenodigd bij Jos en Slavica Nijland om een verhaaltje te schrijven voor ons clubblad. Op het moment dat ik binnenkom staat de tv aan en zie ik de verschrikkelijke oorlogsbeelden van de inval van de Russen in Oekraïne. Bij Slavica, afkomstig uit Servië, komen er herinneringen boven van de Joegoslavische burgeroorlog begin jaren negentig waar ook vele etnische zuiveringen plaats hebben gevonden. Maar als de ellende op de tv wordt uitgezet nemen we plaats aan de eettafel en kunnen we, met een kop koffie en een gevulde koek, beginnen aan datgeen waarvoor ik gekomen ben. Een gesprek met Jos.
Wie ben je?
“Ik ben geboren aan de Slatmansweg 2 in Groenlo in een gezin bestaande uit twee broers en drie zussen. En ze wonen allemaal dicht in de buurt. Mijn leeftijd is 69 en ben al 42 jaar gelukkig getrouwd met Slavica. We hebben een zoon Bata en twee kleinzoons Jules en Noah. Samen met zijn vrouw Susan wonen zij in Venlo. Wij bezoeken ze regelmatig al was het de laatste tijd door corona wel iets minder. Onze dochter Linda is helaas overleden.”
“Slavica Krstic en ik hebben elkaar leren kennen op het werk. We werkten toen beiden bij de Monocon (later Sweetheart/Polarcup). Hier heb ik 25 jaar gewerkt. En dit huis heb ik destijds via de Monocon kunnen kopen, mede op advies van Ad Haen. Voorheen woonde Wolgang Zuidinga hier. Ik begon met werken bij meubelfabriek Oldenhuis en toen de Polarcup weg ging uit Groenlo heb ik nog in Lichtenvoorde gewerkt bij transportbedrijf Dusseldorp en later nog bij Morssinkhof Plastics Lichtenvoorde. En inmiddels ben ik 2 jaar met pensioen.”
En bevalt het je om met pensioen te zijn?
“Het bevalt me uitstekend maar de coronatijd vond ik niet prettig. We kwamen bijna nergens en was dus erg aan huis gekluisterd. Wat we wel veel deden was wandelen en fietsen. Maar de gezelligheid om bij vrienden of familie op bezoek te gaan, miste ik wel. Het is fijn dat de vooruitzichten er nu weer een stuk positiever uitzien en het normale leventje weer zijn gang kan gaan.’’
Hoe en wanneer kwam je bij de Grol?
“Als speler ben ik bij de Grol begonnen in de B-jeugd. Mijn ouders hadden een boerderij waar ik elke zaterdag werkzaam was waardoor ik geen tijd had om eerder lid te worden. Mijn ouders hadden veel grond en ik moest helpen met hooien, rogge binden, aardappels rapen en voor de dieren zorgen en dat deed ik met veel plezier. Via de A-jeugd kwam ik terecht bij de senioren en hier heb ik jarenlang in het 6de team gespeeld. Ik was geen uitzonderlijk talent maar we hadden wel een heel erg leuk team.”
Nog connecties met de Grol?
“Toen ik met pensioen ging heb ik me aangesloten bij de vrijwilligers woensdaggroep van de Grol. Een super leuke, hechte en gezellige groep waar ik me ontzettend thuis voel. Daarnaast bezorg ik ook nog het clubblad en kijk ik ook regelmatig wedstrijden van ons eerste team.“
“Ook ben ik een jaar of 11 grensrechter geweest bij Grol 7 samen met Henk Porskamp en Rudi Porskamp. Bekende namen uit dat team zijn: Erik Schuurmans, Rob Westervoorde, Felix de Vries, Marcel Elsinghorst, Marco Wijgerink, Stef Kroekenstoel, Paul Overkemping en Peter Hartman. We hebben met dit team de KNVB-beker gewonnen. De finale moesten we spelen op neutraal terrein in Beltrum. Het mooie was dat we die finale ook nog hebben gewonnen. Het feest kon beginnen. De eerste biertjes dronken we in de kantine van VIOS Beltrum en daarna gingen we met onze fietsjes richting Grolle waar we werden gehuldigd op het bordes van het voormalige gemeentehuis. De afsluiting van de avond vond plaats in ons gezellige sportcafé waar we tot in de late uurtjes een gezellige avond hebben gehad. “
“Ook ben ik jarenlang jeugdleider geweest bij diverse voetbalteams. Vaak werkte ik samen met Hennie Schovers en Tonny Hartman. Wat mij nog bijgebleven is uit die tijd zijn de jaarlijks terugkerende jeugdkampen in Haaksbergen, Buurse en Blankenborg tegenover ons voetbalveld. Dat zijn onvergetelijke ervaringen geweest en wat hebben we wat afgelachen.”
“Ook heb ik vrijwilligerswerk gedaan tijdens het Marveldtoernooi. Ik heb regelmatig meegeholpen om de sporthal leuk aan te kleden. In het jaar dat Partizan Belgrado werd uitgenodigd was ik er bij als begeleider. Ik of eigenlijk mijn vrouw fungeerde als tolk.”
Ook maakte Jos nog een aantal jaren deel uit van het bestuur van de Supportersclub vanaf de oprichting in 1977.
Wat vind je van de fusie Grol/Grolse Boys?
“De fusie was voor beide clubs onvermijdelijk. En natuurlijk was er van beide kanten wat weerstand voor het zover was. En dan met name bij de wat oudere garde waar sentimenten en herinneringen veel meer aanwezig zijn dan bij de jongere leden. Wat erg belangrijk is geweest, zijn de nodige aanpassingen zodat de leden van Grolse Boys zich snel thuis voelden op ons sportcomplex. Inmiddels is het voor iedereen al heel normaal geworden.”
Kijk je veel voetbal of andere sporten op tv?
“Ik kijk veel voetbal maar heb deze winter ook veel naar de Winterspelen gekeken. De combinatie corona en pensioen gaf me er voldoende tijd voor. Via Ziggo heb ik ESPN en dan kijk ik ook diverse voetbalwedstrijden. Vroeger gingen we ook regelmatig naar wedstrijden van het Nederlands elftal met een vaste groep. Dat waren ook prachtige tijden en het was altijd weer gezellig om voorafgaand aan de wedstrijd met elkaar en andere supporters in de stad een biertje te drinken. Lekker lullen over het spelletje en de één wist het nog beter dan de ander. En als ik op bezoek ben bij Bata in Venlo gaan we ook wel eens een wedstrijd kijken van VVV.”
Beangstigd het je dat er nu, dat niet ver van het “veilige” Nederland, een oorlog gaande is?
“Nou angstig is niet het juiste woord maar het houdt me wel bezig. Het is natuurlijk niet zo heel ver hier vandaan en je weet maar nooit hoe het eindigt met de dreiging van kernwapens en dergelijke. En de beelden van onschuldige mensen die sterven door ingeslagen artillerie of op de vlucht zijn doet je wel veel verdriet. Eerlijk gezegd had ik niet meer verwacht dat het in deze tijd nog tot een oorlog zou komen.”
Gezondheid en corona
“Ik heb nog geen corona gehad maar wij waren wel heel voorzichtig en bleven veel thuis. We hebben ons beiden laten vaccineren. We hebben datgene gedaan wat we konden doen en tot op heden heeft het voor ons goed uitgepakt. We zijn er niet ziek van geworden. Maar afgezien van een paar normale lichamelijke klachten ben ik tevreden. Al moet ik wel zeggen dat mijn vrouw iets minder valide is. Zij is al heel wat jaren suikerpatiënt en onlangs is ze ook nog gevallen en heeft ze haar voet gebroken. Nu maar hopen dat we nog een aantal mooie jaren voor ons hebben. Voor het coronatijdperk gingen we ook regelmatig op vakantie. Landen die we bezocht hebben zijn Griekenland, Servië en de Canarische eilanden. Het lijkt ons fijn om dat nog een aantal keer te mogen doen.”
Wat is je bij gebleven of heeft veel indruk op je gemaakt?
“Dat zijn leuke en minder leuke herinneringen. Het overlijden van Fut Vaarwerk en zijn twee zonen tijdens de wintersport in Galtur heeft me enorm geraakt. Toen ik het hoorde, kon ik het niet geloven. Ik kende hem goed. Wij zijn nog een jaar samen op vakantie geweest naar Kroatië. En op advies van hem ben ik begonnen met rijlessen en heb ik uiteindelijk mijn rijbewijs gehaald.”
“En wat me ook nog helder op het netvlies staat is het 60-jarig bestaan van de Grol in 1978. Ik hielp toen nog mee om tribunes op te bouwen. Er waren volgens mij 4 betaalde clubs uitgenodigd waaronder Standaard Luik, RWDM, Go Ahead en volgens mij Twente. Maar de regen viel met bakken uit de lucht en er kwam bijna geen publiek. Dus die extra tribunes waren achteraf niet nodig geweest.”
“Ook weet ik nog goed dat er bij mijn ouders aan de Slatmansweg in de schuur een corsowagen van de Grol werd gebouwd. Of later ook nog een carnavalswagen bij de Welgro. Dat waren supergezellige en leuke avonden waar veel werd gelachen.”
“En het afscheid van Jan Overkemping bij Grol 6. Er was een groot feest georganiseerd op een zaterdagavond bij City Centrum. Spitz Kohn en Eddy Achterberg waren ook uitgenodigd. Maar de reden dat ze waren uitgenodigd zou ik echt niet weten. Of dat Jan voor de wedstrijd tegen Erix in café Arink (tegenover het treinstation) een uitsmijter kreeg. Niemand van ons team wist waarom. Misschien dat hij er vaker zat!”
Omdat ik Jos al wat langer ken, weet ik dat het een prima kerel is met het hart op de juiste plek. Hij is rustig, eerlijk en doet alles weloverwogen. En ook niet onbelangrijk, je kunt ervan op aan. Het was een leuke avond bij hem thuis. De ontvangst was prima en ik werd goed verzorgd. Jos en Slavica zijn een leuk stel en ik hoop dat ze nog lang in goede gezondheid mogen genieten van hun pensioen en dat we hem nog regelmatig zien op ons sportcomplex.
